سرویس فرهنگی فردا: احمد عزیزی شاعر برجسته آئینی کشورمان عصر روز دوشنبه سرانجام پس از 9 سال مقاومت در برابر بیماری در سن 58 سالگی درگذشت.
در تمام سالهایی که احمد عزیزی در بیمارستان امام رضا(ع) کرمانشاه بستری بود هیچ فردی همچون مقام معظم رهبری پیگیر وضعیت این شاعر اهل بیت(ع) نبود که این پیگیری در سفر معظم له به استان کرمانشاه در همان سالها نمود یافت.
احمد آقایِ عزیزیِ گُل!
ایشان در سفری که به استان کرمانشاه داشتند با حضور در بیمارستان امام رضا(ع) به عیادت از این شاعر گرانقدر پرداختند. رهبری با حضور بر بالین احمد عزیزی خطاب به او فرمودند: «احمد آقایِ عزیزیِ گُل! فرصت خوبی‌ست با خدا خلوت کنی. این فرصت از فرصت‌هایی‌ست که کم پیش می‌آید. با خدای متعال خلوت کن، می‌شنود حرف تو را و پاسخ می‌گوید، ان‌شاءالله. امیدواریم که خداوند متعال تفضلاتش شامل حال شما باشد و عافیت کامل به شما بدهد.»
ماجرای عزیزی، غصه دل رهبری
جالب آن که ایشان آن‍‌قدر در ارتباط با این موضوع دلنگران بودند که در دیدار سالیانه خود با شاعران باز هم یادی از احمد عزیزی کرده و فرموده بودند: «خدا إن‌شاءالله عزیزی را شفا بدهد. یک غصه‌ای شده در دل ما ماجرای عزیزی.»
حتی وقتی در این دیدار موضوع اعزام عزیزی برای درمان به خارج از کشور مطرح شد، آقا خطاب به وزیر ارشاد فرمودند: «خوب شما تحقیقی بکنید اگر لازم است اعزام بشود کمک کنید.»
هزاران شایدی که عزیزی را آسمانی کرد!
اما شاید باور این موضوع سخت باشد که با وجود این همه عنایت رهبری به این شاعر گرانقدر کشورمان باز هم رنج‌های بیشماری در این 9 سال به او و خانواده‌اش وارد شد. رنج‌هایی که ناشی از بی‌توجهی مسئولین بود. شاید اگر دیگران نیز همچون مقام معظم رهبری پیگیر این وضعیت بودند سرنوشت دیگری برای عزیزی رقم می‌خورد؛ شاید اگر مسئولین هم به اندازه رهبری نگران حال این هنرمند کشورمان بودند، شاید اگر هزینه‌های درمانی او با تعلل پرداخت نمی‌شد و هزاران شاید دیگر که اگر درست و به موقع صورت می‌گرفت؛ شاید احمد عزیزی الان درمیان ما بود و غصه دل رهبر عزیزمان آسمانی نشده بود.
رنج دیگر خانواده احمد عزیزی از عدم چاپ مجدد آثار گذشته این شاعر حکایت داشت که خواهر وی در مورد تجدید چاپ آثار این شاعر گفت: امتیاز یکی از آثار این شاعر با عنوان «در گیسوان شب» به ناشر واگذار شده ولی عمده آثار احمد عزیزی آزاد هستند و امکان تجدید چاپ آنها وجود دارد.
احمد عزیزی که بود؟
اما شاید بسیاری از مخاطبان این گزارش تصویر روشنی از شخصیت عزیزی و فعالیت‌های او در ذهن نداشته باشند و این سوال را در ذهن داشته باشند که شاعری که تا این اندازه مورد عنایت و توجه رهبری بوده چه ویژگی‌هایی داشته و سابقه فعالیت‌هایش چه بوده است؟
احمد عزیزی در چهارم دی ماه 1337 درسرپل ذهاب استان کرمانشاه به دنیا آمد. وی در کودکی با عشایر سیاه چادرنشین حشر و نشر فراوان داشت و قبل از رفتن به دبستان، خواندن و نوشتن را بدون داشتن معلم و تنها از روی کنجکاوی و تأمل و دقت از نوشته‌های روی تابلوها و اسامی خیابانها و... به خوبی فرا گرفت.
وی قبل از پیروزی انقلاب به دعوت شمس آل احمد به تهران رفت و دیداری نیز با مرتضی مطهری داشت. وی با آغاز جنگ به همراه خانواده به تهران نقل مکان نمود و برای مدتی ساکن شهرستان نور شد سپس در تهران اقامت گزید و به همکاری با روزنامه جمهوری اسلامی پرداخت.
او یکی از نام‌‌های درخشان تاریخ ادبیات معاصر کشور است. این شاعر کرمانشاهی با ورود خود به عرصه شعر در کنار کار و فعالیت مطبوعاتی در اوایل انقلاب بسیار اثر‌گذار بود و به گفته دوستان و بسیاری از شاعران، فضای شعر انقلاب را در آن سالها تحت تاثیر قرار داد.
وی همچنین در یکی از دیدارهای رمضانی رهبری با شاعران در محضر ایشان، شعری را خواند که مورد توجه معظم له قرار گرفت.
از او کتاب‌های زیادی منتشر شده که نشان‌دهنده استعداد و نبوغ او در زمینه سرودن و نوشتن بی‌نظیر و پشتکارش در تولید مثال‌زدنی بود. «باران پروانه»، «رودخانه رؤیا»، «خوابنامه و باغ تناسخ»، «ترجمه زخم»، «کفش‌های مکاشفه»، «ملکوت تکلم» و «سیل گل سرخ» برخی از مهمترین‌های این آثار هستند.
اما متاسفانه حادثه‌ای در اسفند 86 باعث شد این نبوغ و استعداد برای سالها اسیر تخت بیمارستان شود و در کما به‌سر ببرد. او در اواخر سال 1386 به علت بیماری در بیمارستان بستری شد و چند سالی در حالت کما بود.
بنا به گفته زینب عزیزی خواهر این شاعر گرانقدر، حال وی از ظهر جمعه هفته گذشته بد شده بود تا اینکه در شب شنبه به تشخیص پزشکان برای انجام عمل جراحی اورژانسی به اتاق عمل برده شد و بر روی روده وی عمل جراحی انجام شد که این عمل چندان حال وی را بهتر نکرد تا به عمل دومی در روز یکشنبه نیاز باشد.
عمل دوم نیز ظهر روز گذشته انجام شد که به گفته زینب عزیزی موفقیت‌آمیز نبود و پزشکان از بهبود وضعیت این شاعر قطع امید کردند تا در نهایت عصر روز گذشته پس از 9 سال دست و پنجه نرم کردن با بیماری آسمانی شود.