روزنامه خراسان: نارسایی کبدی با تهوع، کاهش اشتها، خستگی، اسهال، یرقان و خونریزی همراه است، کما و سردرگمی ذهنی، از دیگر عوارض نارسایی کبدی است. این بیماری، معمولا به دنبال بیماری‌هایی نظیر هپاتیت و سیروز کبدی و مصرف بیش از اندازه برخی دارو ها به وجود می‌آید و تنها راه درمان آن، پیوند کبد است.
در شرایط نارسایی کبدی مزمن، کبد ابتدا دچار تغییرات کمی می شود و این تغییرات پس از گذشت زمان پیشرفت می‌کند. همچنین هپاتیت مزمن به سیروز کبدی تبدیل می‌شود.
در بیماری سیروز کبدی، کبد ابتدا می‌تواند نیازهای بدن را تا حدودی برطرف کند و بعد از آن، وارد مرحله‌ای می‌شود که توانایی رفع نیازهای خیلی عادی را نیز ندارد، بنابراین فرد دچار زردی چشم و صورت، اختلال انعقادی، تورم و جمع شدن آب در شکم می‌شود. بیمار همچنین دچار اختلال در سطح هوشیاری می‌شود و ممکن است حتی به کما برود.
پیوند کبد هنگامی مطرح می‌شود که کبد دیگر عملکرد خوبی نداشته باشد یا به اصطلاح به نارسایی حاد رسیده باشد. کبد بزرگ ترین ارگان داخلی بدن است و بیش از 500 عملکرد حیاتی بدن، از جمله مبارزه با انواع ویروس و عفونت به عهده کبد است،این عضو با تولید پروتئین و هورمون در سراسر بدن، نقش مهمی در حفظ سطح نرمال قند خون ایفا می‌کند.
این عضو حیاتی بدن می‌تواند خود را بازسازی (ترمیم) کند؛ به همین دلیل است که افراد می‌توانند بخشی از کبد خود را اهدا کنند. کبد حدود 10 درصد از جریان خون را مصرف و در هر دقیقه حدود دو لیتر خون پمپاژ می کند. کبد غذاها و نوشیدنی‌ها را به انرژی و مواد مغذی مورد نیاز بدن تبدیل می‌کند. مواد مضر را فیلتر و از بدن دفع می‌کند؛ همچنین از بدن در برابر عفونت‌ها محافظت می کند.