خبرگزاری ايسنا: هدف شرکت فناوری Ambrosia شناسایی مزایای سلامتی تزریق خون جوان به انسان‌های پیر عنوان شده است.

گفته می‌شود این شرکت قصد دارد 600 کارآزمایی جدید با مبلغ کلی 4.6 میلیون دلار را آغاز کند.

جس کارمازین، کارآفرین 32 ساله این شرکت که فارغ التحصیل دانشگاه پرینستون است، ایده این کارآزمایی را پس از مطالعه تحقیقاتی در مورد تزریق خون موش‌های جوان به موش‌های پیر بدست آورده است.

در یک تحقیق در سال 2013 که در مجله Cell منتشر شده، یک موش پیر و یک موش جوان در تکنیکی موسوم به همبسته زیستی(parabiosis) به یکدیگر پیوند خوردند تا از یک سیستم گردش خون مشترک برخوردار شوند. محققان دریافتند که سلامت قلبی موش پیرتر در اثر افزایش سطوح پروتئین خاصی موسوم به GDF11 بهبود یافت.

تفاوت مهمی بین تحققی روی موش‌ها و تلاش شرکت Ambrosia وجود دارد وآن، این است که موش‌ها برای چهار هفته به هم پیوند خورده و از یک سیستم گردش خون استفاده می‌کردند اما کارآزمایی انسانی این کار را روی دو انسان پیر و جوان انجام نمی‌دهد، بلکه به بیماران بالای 35 سال یک بار پلاسمای جوان تزریق می‌کند.

این آزمایش جنجالی بدون گروه کنترل انجام می‌شود و به دلیل هزینه بالای ثبت‌نام، همه بیماران پلاسمای واقعی و نه دارونما دریافت می‌کنند.

تحقیقات دیگری در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی بر روی موش‌ها نشان داده که تزریق خون جوان به پیر نمی‌تواند نتایج معجزه‌واری را که برخی به آن امیدوارند، ارائه کند. این تحقیق نشان داد که غربالگری خون و نه فقط تزریق، می‌تواند به افزایش طول عمر کمک کند.

با این اوصاف، شاید تلاش کارمازین یک کلاهبرداری باشد، اگرچه وی مدعی شده که سودی از این کار نبرده و تمام هزینه‌ها صرف آزمایشگاه و پلاسما می‌شود. همکار وی در این تحقیق، دکتر دیوید رایت 66 ساله است که بطور خصوصی درمان داخل وریدی انجام می‌دهد. وی در سال 2015 از سوی هیات پزشکی ایالت کالیفرنیا برای تجویز درمان داخل وریدی آنتی‌بیوتیک به بیماری که به آن‌ها نیاز نداشت و کارش به اورژانس رسید، تادیب شده بود.

ایده مصرف خون جوانان برای طولانی شدن عمر و جوان ماندن از داستان‌های تخیلی خون‌آشام‌ها سرچشمه می‌گیرد و اکنون برای دنیای علم هنوز در حد افسانه باقی مانده است.