این روزنامه نوشته است:

مسعود ده‌نمکی گفته: «آقایان یک بازیگر را در خیابان یا محفل خاص می‌گیرند، به‌جای زندان، بگویند در فیلم فلان ارگان یا نهاد باید بازی کنید».
حالا معلوم نیست همه کسانی که در فیلم‌های «فلان ارگان» یا «فلان نهاد» بازی می‌کنند مجرم محسوب می‌شوند یا نه؟ یعنی ما اگر فردا فیلمی دیدیم که فلان ارگان پشتش است، باید به بازیگرانش به چشم مجرم نگاه کنیم که دارند دوران حبسشان را می‌گذرانند؟
یا درواقع همه کسانی که توی فیلم‌های این‌طوری هستند، معلوم‌دار می‌شود که دیشبش توی پارتی دستگیر شده‌اند؟ ما نمی‌دانیم.
ما راستش تا الان از بازیگرهای این فیلم‌ها خیلی خوشمان نمی‌آمد، ولی الان احساس کردیم یه‌جوری هستند؛ یعنی اگر فلانی را دیدیم که در فلان فیلم بازی کرده، معلوم‌دار می‌شود ایشان هم؛ بله.  بعد هم به نظر ما خیلی آموزنده است که آقای ده‌نمکی به سینما به‌عنوان زندان نگاه می‌کند. بد هم نیست. فردا اگر برای شما مشکل پیش آمد، می‌توانید امیدوار باشید که به‌عنوان حبس بازیگر شوید.
مثلا من منتظرم زندانی شوم تا به‌عنوان جریمه بروم در یک فیلم و با حضور مهناز افشار بازی کنم.
یا اصلا به‌عنوان حبس ابد با اعمال شاقه، یک سریال بازی کنم با حضور پگاه آهنگرانی، هانیه توسلی، باران کوثری، میترا حجار، بهاره رهنما، فلامک جنیدی، هدیه تهرانی، مهتاب افشار و... حتی اگر قرار است دوران حبس خیلی سختی داشته باشم بدم نمی‌آید حکم بدهند یک فیلم هم با نیکول کیدمن و جنیفر لوپز توأمان بازی کنم.