جدا افتادگی شهرهای جدید از شهرهای مادر، نقش این شهرها را در مناسبات اقتصادی اجتماعی کمرنگ کرده است. معضلات این شهرها با ایجاد مسکن مهر از سال ۱۳۸۶ که با افزایش افق جمعیتی همراه بود نه تنها کمتر نشد بلکه هجوم جمعیت مسکن مهر به این مناطق، چالشهای آن را نمایان‌تر کرد. مسیر پر پیچ و خم آبرسانی به پردیس، خط مترو هشتگرد و مترو پرند از جمله این نمونه ها است.
هنوز هیچ‌یک از ۱۷ شهر جدید کشور به خطوط مترو دسترسی ندارند. با این حال تلاش‌هایی برای احداث مترو در هشتگرد و پرند در حال انجام است که وعده‌ها برای قیچی کردن ربان این خطوط در شرایط بی‌پولی، پوچ درمی‌آید. بخش اعظم مترو پرند به طول ۵۵ متر ریل‌گذاری و زیرسازی شده است و گفته می‌شود در صورت تامین اعتبار تا پایان سال جاری به بهره‌برداری می‌رسد؛ قولی که چندان نباید روی آن حساب کرد.
در هشتگرد نیز اوضاع به همین روال است. با اینکه مترو گلشهر ـ هشتگرد بیش از ۷۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد، برای تکمیل این خط اعتباری بالغ بر ۱۵۰ میلیارد تومان لازم است. شهر جدید هشتگرد در حال حاضر جمعیت چندان زیادی ندارد اما با توجه به اینکه طبق برنامهریزیهای مسکن مهر برای جمعیتی بیش از ۶۷۰ هزار نفر در نظر گرفته شده، با راهاندازی فازهای اول و دوم این شهر، ساکنان برای تردد با مشکل مواجه می‌شوند. وعده راهاندازی متروی هشتگرد سال‌هاست که شنیده می‌شود اما مشخص نیست چه زمانی قرار است ساکنان این منطقه، دیگر برای رفت و آمد با دردسرو سختی روبرو نشوند.
در شهر پردیس اما با توجه به ایجاد اتوبان و نزدیکی به تهران مشکل رفت و آمد کمتر است اما برای بسیاری از ساکنان این شهر صرف نمی‌کند که برای رفت و برگشت به تهران، روزانه ۶ هزار تومان عوارض اتوبان بدهند. پروژه مترو پردیس که مسئولین شرکت عمران این شهر از عقد قرارداد آن در سال ۱۳۸۵ سخن می گفتند هنوز به مرحله عملیاتی نرسیده و ظاهرا به این زودی‌ها نباید منتظر آن بود. به همین دلیل استقبال ناچیز از این شهر آن‌جا نمایان می‌شود که با وجود افتتاح ۴۵۵۰ واحد مسکونی فاز ۱۱ در اواخر تیرماه سال جاری به اذعان مدیرعامل شهر جدید پردیس، کمتر کسی اقدام به سکونت در این فاز کرده است.