ایسنا: غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی در پست اینستاگرامی خود نوشت: «بعدازظهر یکشنبه (7 شهریور 1395) همانند همه روزها صحن تمام شد و من از در شمال شرق خارج شدم و طبق معمول ارباب رجوع‌هایی در دفتر داشتم که به جهت رسیدگی به امور آنان و رتق و فتق امورشان تمایل به معطلی نداشتم اما خانم‌های خبرنگار که همانند دخترم به آنان علاقه داشته و احترام می گذارم در بین راه کمین کرده و سوالاتی داشتند تقریباً در جلوی در معروف به کازیه نمایندگان ایستادم تا محترمانه به سوالات‌شان پاسخ دهم دقایقی از مصاحبه نگذشته بود که در پشت ستون سر و صداها بلند و بلندتر می شد و در یک لحظه دوست خوب و مودب بنده آقای بداغی را دیدم که توسط همکارمان جناب آقای قاضی‌پور به کمدهای جانامه‌ای کوبیده شد و ... و منت و خواهشی که آقای بداغی می‌کرد تا بتوانند از دستان پرقدرت همکار آذری زبان‌مان رهایی یابند.

 انصافاً متاثر شدم گرچه آن لحظه از چند و چون مباحثی که صورت گرفته بود بی‌اطلاع بودم و بعد که فایل صوتی را گوش دادم بیش از پیش متاثر و ناراحت شدم ولی به خودم به عنوان تذکر عرض می‌کنم که به هیچ یک از همکاران‌مان علی الخصوص برادر ارجمندم آقای قاضی پور قصد جسارت نداشته و ندارم. آنچه که عمده خبرنگارها انجام می‌دهند صرفاً انجام وظیفه و کار حرفه‌ای‌شان است و النهایه خیلی عرصه تنگ آید، خرجش یک عذرخواهی ساده برای انجام ندادن مصاحبه است ولی توسل به زور برای آنی که هم سن و سال فرزندمان است، قطعاً دور از شان جایگاه رفیع نمایندگی است مخصوصاً که شعار خادمیت و نوکری ملت و شفاف بودن و غیره را می‌دهیم که صد البته مردم انتظار هم‌خوانی حرف و عمل از ما دارند و تناقض در گفتار و عمل را از ما نخواهند پذیرفت.

چند روزی است که از روز خبرنگار گذشته بنابراین دلجویی و حتی عذرخواهی از این فرزند رشید رسانه را ضروری و واجب می دانم.»