عربستان جدید از بطن «کودتایی» سربرآورد که در جریان آن قدرت از ملک عبدالله بن العزیز به ملک سلمان منتقل شد و به این ترتیب مشی سعه صدر و تسامح و اولویت برادری بر دشمنی نیز تغییر کرده و دوره پادشاه جدید کاملا با قبل متفاوت بوده  و سیاست های سعودی با انتفام جویی گره خورد.

 

هرچند ورود به « خانه اسرار» در سرزمین سکوت دشوار است اما سلسله تصمیمات و اقدامات و نیز رفتارهایی که در دوره جدید رقم خورد و از همه خطرناک تر حمله به یمن نشان می دهد که همه این تصمیمات از قبل آماده شده بود از همین رو کسانی که به رأس قدرت رسیدند بلافاصله آن را با سرعت بی سابقه و با شیوه مبتنی بر کودتایی از قبل طراحی شده، به اجرا گذاشتند به گونه ای که این کودتا آماده بوده و فقط منتظر فوت ملک عبدالله بود تا صفحه گذشته را بسته و دوران جدید را آغاز کند.

 

پس از تصمیمات خاندان حاکم و یا همان سدیری ها که پس از فوت ملک عبدالله برای اشغال مراکز تصمیم گیری سعودی در بخش سیاسی، اقتصادی و نظامی و نیز تبلیغاتی و به عبارت بهتر مراکز وهابیت با مردان افراطی سرازیر شدند، دوران جدید سیطره بر شورای همکاری خلیج فارس آغاز شد.

 

 

بخشی از سیاست های این دوره جدید  «ادب کردن» قطر بود مبنی بر اینکه در سطح عربی و بین المللی به حجم و توانمندی‌های خود پایبند باشد.

 

بر این اساس عربستان به قطر اعلام کرد: بروید و قصرها و قلعه‌های تاریخی و هتل ها را در قلب  پاریس، لندن و نیویورک خریداری کنید و در بانک های و شرکت ها سرمایه گذاری کرده و تسلط بر رسانه های عربی و نیز بین المللی را تکمیل کنید اما یک لحظه فراموش نکنید که تصمیم گیری در ریاض صورت می گیرد. اما سایر اعضای شورای همکاری خلیج فارس منضبط و پایبند بودند.

 

در مرحله بعد نیز عربستان به یمن پرداخت و در ماجراجویی بزرگ و خطرناک اعلام کرد که بهانه مهیا است و می توان خطر نفوذ ایران و حمایت از انصار الله را بزرگنمایی کرد.

 

پس از آن ریاض به دلجویی از کسانی که در جنوب از قدرت برکنار شده بودند پرداخته و بسیاری از «گروهک های نرم» را جلب کرده و آنان را در انتظار صدور دستور نگاه داشت.

 

 

عربستان به دقت ساعت صفر را انتخاب کرد به این ترتیب که ساعت صفر را همزمان با اعلام توافق اصولی و اولیه بین ایران و گروه 1+5 به رهبری آمریکا در ارتباط با برخی مسائل باقی مانده در خصوص غنی سازی اورانیوم برگزید زیر این توافق را برای خود بسیار خطرناک می دید.

 

عربستان در این خصوص بیم داشت که چه بسا توافق اتمی موجب شود که ریاض در مقابل توسعه نفوذ ایران در منطقه و امتداد آن در یمن تنها مانده و به محاصره در آید و هیبت و شکوه خود را از دست داده و رهبری آن بر جهان عرب به پایان برسد به ویژه اینکه مصر نیز در کنار او نبود.

 

 

تمام این تغییرات در سریع ترین زمان ممکن و با ارزان ترین بها انجام شد و شمال و جنوب یمن با پوشش استثنایی و شرم آور شورای امنیت سازمان ملل تخریب شد.

 

در این میان «جمال بن عمر» فرستاده سازمان ملل به یمن اظهار داشت که حل و فصل مشکلات یمن پیش از عملیات موسوم به «توفان قاطعیت» تقریبا کامل شده و عملا اجرای آن نیز کلید خورده بود.

 

چه بسا به همین دلیل وی کنار گذاشته شد و یک کارمند بین المللی از موریتانی وارد میدان خونینی شد که اطراف آن را طلا گرفته بود.

 

 

به هر حال جنگ در یمن پایان نیافته و به زودی نیز پایان نخواهد یافت و تمام آنچه رخ داده اینکه یک کشور عربی به ویرانه تبدیل شده است و این در دوره جدید عربستان پیروزی که باید آن را جشن گرفت، به شمار نمی‌آید.