خبرگزاری تسنیم: مدت هاست اقتصاد ایران با رکود دست و پنجه نرم می کند و امیدوار است که با رفع تحریم ها گشایشی در کسب و کار واحدهای تولیدی و بخش های مختلف اقتصادی ایجاد شود.

اما آنطور که رئیس جمهور محترم به تازگی تأکید کرده اند نباید به ایجاد رونق با لغو تحریم ها و اجرایی شدن برجام هم امیدوار باشیم چراکه طبق اذعان ایشان ریشه رکود در نفت و کاهش قیمت آن است!

با این حال آنچه این روزها برکسی پوشیده نیست رکود و کسادی بازاری هاست؛ کافی است این روزها پای صحبت کسبه بازار بنشینید، آنها در کلام اول به‌طور مشترک از وضعیت راکد بازار گله می‌کنند و بلافاصله این سؤال‌ها را مطرح می‌کنند: رکود کی تمام می‌شود؟ چرا رونق به بازار برنمی‌گردد؟!

تشدید رکود موجب شده تا بسیاری از واحدهای تولیدی تغییر وضعیت داده و یا تعطیل شوند؛ همراستا با واحدهای تولیدی رکود در مشاغل واسطه ای نیز اثراتی را به همراه داشته است. این تغییرات در هر صنف به صورت خاصی نمایان می شود. در این گزارش به صنف پوشاک اشاره خواهیم کرد.

گزارش‌های میدانی همزمان با تشدید رکود در جامعه حکایت از کاهش قدرت خرید مردم و افزایش بُنجُل فروشی‌ها در مناطق مختلف پایتخت دارد و علت آن هم این است که مهمترین بازنده دوره رکود تولید است.

زمانی که تولید به حاشیه می‌رود واسطه‌گری اوج می‌گیرد که در این زمان با توجه به کاهش قدرت خرید مردم، مشاغل واسطه‌ای (فروش کالاهای با کیفیت پایین و قیمت ارزان) افزایش می‌یابد که مهمترین آسیب آن باز هم به تولید می‌رسد.

برای درک این موضوع کافیست به مراکز خرید و بازار مراجعه کنید، گذری در این مراکز نشان میدهد که بازار کالا و پوشاک این روزها پر شده از مغازه هایی که پوشاک چینی (اکثراً لباس زنانه و بچه گانه) را با قیمت ها 10، 15 و 25 هزار تومان به مردم می فروشند.

تکثر این مغازه ها صدای هم صنفی هایشان را هم درآورده ولی معترضان هم اعتراف می کنند در بازار کالا آنهم در این رکود سود فقط در لباس بچه گانه و زنانه است!

امیر قدیمی نژاد رئیس اتحادیه بنکداران و طاقه فروشان پارچه در همین ارتباط می گوید: ورود بی رویه پوشاک از کشورهای همسایه یکی از علل بسیار مهم در از بین بردن صنعت نساجی کشورمان است.

وی اما یکی از علل افزایش واردات بی رویه پوشاک را ارزش افزوده می داند و می گوید: ارزش افزوده ای که از سیر تکمیلی پارچه در کشورما گرفته می شود، سبب ایجاد هزینه های کمرشکن تولید شده است و به همین دلیل تولید پارچه در کشور برای تولیدکنندگان به صرفه نیست و آنها ترجیح می دهند نقدینگی خود را در واردات پوشاک از کشورهای دیگر به کار ببرند.

قدیمی نژاد با اشاره به اینکه استفاده از پارچه های تولید داخل در کشور به صرفه نیست، گفت: هزینه های تولید پارچه در کشور بسیار زیاد است و به همین دلیل تولیدکنندگان نقدینگی موجود خودشان را برای واردات پوشاک که سبب ارزان تر تمام شدن قیمت کالا می شود ، به کار می برند.

رئیس اتحادیه بنکداران و طاقه فروشان پارچه همچنین این را می گوید که مردم هم به دنبال ارزانی کالا و همچنین کیفیت بالای کالا هستند به همین دلیل از کالاهای وارداتی استقبال می کنند.

گفت وگو با فعالانان اقتصادی نیز این را تأیید می کند که قیمت تمام شده تولید در کشور ما بسیار بالاست و تولیدکنندگان داخلی تمایلی به افزایش تولیدات خود ندارند. از همین رو ترجیح می دهند پوشاک (معمولاً بی کیفیت) خارجی را وارد کرده و با قیمت ارزانتر به مردم بفروشند.

کسادی بازار پوشاک به حدی بوده که امسال مغازه دارها از دست فروش ها پیشی گرفته اند چراکه تا پیش از این ماه آخر و روزهای پایانی سال بازار دست فروشی رونق فراوانی پیدا می کرد و همین موضوع موجب نارضایتی مغازه دارها شده بود ولی امسال از چند ماه قبل مغازه دارها با تغییر کاربری و فروش اجناس چینی ارزان قیمت عرصه را بر دست فروشها تنگ کرده اند.