بر اساس یک مطالعه جدید، باکتری‌های روده که در دوران نوزادی دچار مشکل شده‌اند، می‌توانند در آینده منجر به پرخاشگری بیشتر و ایجاد تغییرات در ژن‌های مرتبط با پرخاشگری شوند. این یافته‌ها مستلزم تحقیقات بیشتر در مورد تعامل پیچیده بین روده، مغز و پرخاشگری است.
به گزارش ایسنا، تحقیقات جدیدی که درک بیشتری در مورد رابطه مهم بین روده و مغز و تأثیر آن بر سلامت ارائه می‌دهد، بیشتر و بیشتر منتشر می‌شوند. تغییرات در میکروبیوم که اکوسیستمی از تریلیون‌ها باکتری مفید و مضری هستند که در روده ما زندگی می‌کنند، با مشکلاتی مانند اوتیسم، سکته مغزی و ام اس(MS) مرتبط است.
به نقل از نیواطلس، اکنون، محققان دریافته‌اند که اختلال در میکروبیوم روده به دلیل استفاده از آنتی‌بیوتیک در دوران نوزادی می‌تواند در بزرگسالی منجر به پرخاشگری شود.
پرخاشگری یک رفتار اجتماعی پیچیده است که تقریبا در همه‌ی گونه‌ها رخ می‌دهد و ارتباط نزدیکی با بقا دارد. عوامل متعددی باعث تعدیل پرخاشگری می‌شوند، از جمله ژن‌های خاص، انتقال دهنده‌های عصبی، عوامل محیطی و هورمون‌ها. سطوح بالای یک هورمون یعنی سروتونین، که عمدتا در دستگاه گوارش(GI) تولید می‌شود، هم در انسان و هم در موش با پرخاشگری مرتبط است و مطالعات نشان داده‌اند که میکروبیوم روده در تنظیم سطح این هورمون مهم است.
از آنجایی که تعامل بین پرخاشگری و میکروبیوم هنوز مشخص نیست، محققان به دنبال درک بهتر آن با استفاده از مدل‌های موش بودند. آنها رفتارهای تهاجمی موش‌های معمولی را با رفتارهای موش‌هایی که جامعه باکتریایی روده آنها دستکاری شده بود مقایسه کردند.
یک مجموعه از موش‌های پنج هفته‌ای پیوند باکتری روده را از نوزادان انسان یک ماهه که در عرض ۴۸ ساعت پس از تولد آنتی‌بیوتیک دریافت کرده بودند، دریافت کردند و بنابراین، تنوع باکتری‌های روده آنها کاهش یافت. مجموعه دیگری پیوند باکتری از نوزادان غیر متاثر از آنتی بیوتیک دریافت کردند. چهار هفته پس از پیوند، موش‌هایی که باکتری‌های روده فاقد تنوع دریافت کرده بودند، تهاجمی‌تر از موش‌هایی بودند که دریافت نکرده بودند.
هنگامی که آنها تغییرات بیوشیمیایی و عصبی را در موش‌هایی که پیوند میکروبیوم تغییر یافته با آنتی بیوتیک دریافت کرده بودند، بررسی کردند، دریافتند که این موش‌ها تغییرات قابل توجهی در بیان ژن‌های مرتبط با پرخاشگری در پنج ناحیه مغز نشان می‌دهند. علاوه بر این، موش‌های دارای باکتری‌های روده تغییر یافته، کاهش قابل توجهی در سروتونین و افزایش قابل توجهی در تریپتوفان، اسید آمینه‌ای که به ساخت سروتونین کمک می‌کند، داشتند.
محققان می‌گویند: این یافته‌ها تعامل پیچیده بین میکروبیوم روده و پرخاشگری را نشان می‌دهد و درک ارزشمندی را در مورد فرآیندهای بیولوژیکی زیربنایی ارائه می‌کند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای درک کامل تعاملات چند وجهی بین میکروبیوتای روده، بیان ژن و پرخاشگری و اینکه چگونه این یافته‌ها می‌توانند برای کاربردهای بالینی به کار برده شوند، مورد نیاز است.