پایتخت‌نشینان پس از گذشت نیمی از شهریور ماه سال جاری سه روز هوای ناسالم برای گروه‌های حساس را تنفس کردند که دو روز آلاینده ازن و یک روز ذرات معلق کوچک‌تر از ۲.۵ میکرون موجب آلودگی هوا شده بود.  بیشینه آلودگی هوای تهران طی ۱۵ روز اول این ماه، ۷ شهریور ثبت شد که در این روز غلظت آلاینده «ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون» به ۱۰۶ رسید.

 

 

کیفیت هوای تهران در ۱۵ روز ابتدایی سومین ماه تابستان ۱۴۰۲ وضعیت نامطلوب‌تری را داشت چراکه ۱۲ روز در شرایط قابل قبول، دو روز در وضعیت ناسالم برای گروه‌های حساس و یک روز در شرایط ناسالم ثبت شد.

 

بالاترین میزان آلودگی هوا طی این مدت ۵ شهریورماه ۱۴۰۲ با آلاینده شاخص ذرات معلق کمتر از ۱۰ میکرون با غلظت ۱۶۵ ثبت شد. طی این روز ذرات معلق کوچک‌تر از ۲.۵ میکرون نیز با شاخص ۱۲۶ در شرایط ناسالم برای گروه‌های حساس قرار گرفت. آلاینده ازن نیز یک روز هوای نیمه اول شهریور را آلوده کرد.

 

بهترین کیفیت هوا طی این مدت ۱۴ شهریور با میانگین ۷۸ و آلاینده شاخص ذرات معلق کوچک‌تر از ۲.۵ میکرون ثبت شد.

 

کیفیت هوای تهران در ۱۵ روز ابتدایی شهریورماه سال ۱۴۰۱، ۱۱ روز قابل قبول و چهارروز ناسالم برای گروه‌های حساس بود. آلوده‌ترین روز این بازه زمانی ۱۱ شهریورماه بود که آلاینده شاخص «ازن» به عدد ۱۳۵ رسید البته ازن تنها آلاینده ۱۵ روز ابتدایی شهریور ۱۴۰۱ بود.

 

تهرانی‌ها ۴ شهریورماه مطلوب‌ترین هوای نیمه اول این ماه را تنفس کردند چراکه شاخص کیفیت هوا در این روز به ۸۳ رسید.

 

وضعیت هوای تهران در ۱۵ روز ابتدایی سومین ماه تابستان ۱۴۰۰، ۱۲ روز قابل قبول، سه روز در شرایط ناسالم برای گروه‌های حساس ثبت شد.

 

تهرانی‌ها طی این مدت آلوده‌ترین هوا را ۱۵ شهریور تنفس کردند چراکه ذرات معلق کوچک‌تر از ۲.۵ میکرون به ۱۱۹ رسید. قابل قبول‌ترین هوا نیز ۱۱ شهریورماه تجربه شد که غلظت ذرات معلق کوچک‌تر از ۲.۵ میکرون به ۷۵ رسید.

 

کیفیت هوای تهران در نیمه اول شهریور ۱۳۹۹، ۱۴ قابل قبول و یک روز در شرایط ناسالم برای گروه‌های حساس ثبت شد.

 

آلوده‌ترین هوای تهران طی این مدت ۹ شهریورماه رقم خورد چراکه غلظت آلاینده «ازن» به عدد ۱۱۴ رسید. کمینه شاخص ثبت شده در این مدت، ۵ شهریورماه بود که آلاینده « ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون» به عدد ۷۱ رسید.

 

کیفیت هوای همه روزهای تهران طی نیمه اول شهریورماه سال ۹۸ در شرایط قابل قبول بود.

 

وضعیت هوای تهران در ۱۵ روز ابتدایی سومین ماه تابستان ۱۳۹۸، ۱۵ روز هوای قابل قبول ثبت شد که بهترین آن ۱۰ شهریور بود چراکه غلظت ذرات معلق کوچک‌تر از ۲.۵ میکرون و دی اکسید نیتروژن به ۶۴ رسید.

 

بر اساس این گزارش با بررسی کیفیت هوای تهران در نیمه اول شهریورماه شش سال اخیر درمی‌پابیم که آلاینده شاخص طی این مدت ازن و ذرات معلق کوچکتر از ۲.۵ میکرون بوده است.

 

ذرات معلق کوچکتر از ۱۰ میکرون درشت‌ترند و نسبت به ذرات معلق کوچکتر از ۲.۵ میکرون کمتر وارد بخش‌های تحتانی سیستم تنفسی می‌شوند و به‌طور جزئی خطر کمتری دارند ولی در غلظت‌های بالا و در قیاس با حد مجاز می‌توانند مشکلات زیادی به لحاظ بهداشتی و زیست محیطی در پی داشته باشند.

 

به‌طور کلی عمده‌ترین منابع انتشار ذرات معلق نیز احتراق سوخت (مانند سوزاندن زغال  سنگ و چوب)، خودروهای دیزلی فاقد فیلتر دوده، فرایندهای صنعتی و کشاورزی و انتشار از خودروها است. ذرات معلق عموما در ماه‌های سرد سال کیفیت هوا را تحت تاثیر قرار می‌دهند. مطالعات علمی متعدد درباره ذرات معلق نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض این آلاینده باعث بروز مشکلات زبادی می‌شود. مرگ زودرس در مبتلایان به بیماری‌های قلبی و ریوی، بروز حملات قلبی غیرکشنده، ضربات قلب نامنظم، ابتلا به سرطان ریه، تشدید آسم، کاهش عملکرد ریه و افزایش علائم تنفسی مشکلاتی است که آلودگی هوا برای سلامت انسان ایجاد می‌کند.

 

 

ازن نیز آلاینده ثانویه‌ای است که در صورت افزایش شدت تابش و نور مستقیم خورشید و بالا رفتن دما و البته وجود برخی آلاینده‌های دیگر نظیر اکسیدهای نیتروژن و ترکیبات آلی فرار، تولید و در هوا منتشر می‌شود و به همین علت در روزهای گرم سال شاهد افزایش غلظت این گاز هستیم. هر چه از شدت گرمای هوا کاسته شود، غلظت این گاز نیز کمتر می شود. پیش‌سازهای آن VOC‌ها یا همان ترکیبات آلی فرار و ناکس هستند. خودروهای دیزلی، موتورسیکلت‌های فرسوده و بخارات بنزین پیش‌سازهای ازن هستند همچنین استفاده از سوخت‌های غیر استاندارد در نیروگاه‌ها و پالایشگاه‌ها می‌تواند در افزایش غلظت ازن نقش داشته باشد. علاوه بر این آلاینده ازن سبب کاهش عملکرد ریه و افزایش علائم تنفسی مانند سرفه، تنگی نفس، تشدید آسم و سایر بیماری‌های ریوی می‌شود. ازن در مرگ ومیر زودرس نیز تاثیرگذار است.

 

 

شاخص کیفیت هوا (AQI) به شش دسته اصلی تقسیم‌بندی می‌شود. بر اساس این تقسیم‌بندی از عدد صفر تا ۵۰ هوا پاک، از ۵۱ تا ۱۰۰ هوا سالم یا متوسط، از ۱۰۱ تا ۱۵۰ هوا ناسالم برای گروه‌های حساس، از ۱۵۱ تا ۲۰۰ هوا ناسالم برای همه گروه‌ها، از ۲۰۱ تا ۳۰۰ هوا بسیار ناسالم و از ۳۰۱ تا ۵۰۰ شرایط کیفی هوا خطرناک است.

 

گفتنی است در هوای پاک که با رنگ سبز نشان داده می‌شود، شرایط کیفیت هوا مناسب است و خطری برای سلامت انسان ندارد. در هوای سالم که به رنگ زرد شناخته می‌شود، کیفیت هوا قابل قبول و غلظت آلاینده‌ها کمتر از حدی است که بر سلامت انسان تاثیر منفی داشته باشد اما در هوای ناسالم برای گروه‌های حساس که به رنگ نارنجی نشانه‌گذاری می‌شود، مقدار AQI بین ۱۰۱ تا ۱۵۰ قرار می‌گیرد که در نتیجه آن گروه‌های حساس اثرپذیری بیشتری از آلودگی هوا خواهند داشت.

 

در هوای ناسالم که به رنگ قرمز است، کلیه افراد جامعه در معرض مخاطرات ناشی از آلودگی هوا قرار می‌گیرند و حتی ممکن است گروه‌های حساس دچار عوارض شدیدتری شوند. افزون بر این در هوای بسیار ناسالم که به رنگ بنفش نشان داده می‌شود و عدد AQI بین ۲۰۱ تا ۳۰۰ قرار می‌گیرد، احتمال بروز عوارض جدی برای سلامت افراد جامعه افزایش می‌یابد.