پژوهشگران آمریکایی با بررسی و آزمایش روی کرم‌های لوله‌ای توانستند یک اطلس جدید را از چگونگی پیر شدن سلول‌ها و بافت‌ها ارائه دهند.

به گزارش ایسنا، یک اطلس جدید پیری به دانشمندان دید عمیقی را از چگونگی پیری سلول‌ها و بافت‌های بدن کرم‌ها ارائه می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه راهبردهای گوناگون افزایش طول عمر ممکن است به توقف پیری کمک کنند.

به نقل از مدیکال اکسپرس، افزایش سن بر همه بافت‌های بدن ما از عضلات گرفته تا پوست تأثیر می‌گذارد. کشف چگونگی پیری بافت‌ها و سلول‌ها می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا روند پیری را بهتر درک کنند و به توسعه درمان‌های ضد پیری بپردازند.

به دلیل طول عمر کوتاه کرم‌های لوله‌ای، طرح‌ ساده بدن و شباهت ژنتیکی آنها به انسان، بسیاری از دانشمندان پیری را در این موجودات مطالعه می‌کنند. گروهی از پژوهشگران «مؤسسه پزشکی هاورد هیوز»(HHMI)، «کالج پزشکی بیلور»(BCM) و دانشکده پزشکی «دانشگاه کرایتون»(Creighton University) برای بررسی پیری در سطح بافت‌ها و سلول‌ها، بیان ژن را در سلول‌های بدن کرم‌های لوله‌ای بالغ در زمان‌های گوناگون در طول فرآیند پیری مورد بررسی قرار دادند. همچنین، آنها توانستند گونه‌هایی را از کرم‌های لوله‌ای دارای عمر طولانی شناسایی کنند.

این گروه پژوهشی، نتایج کار خود را در یک اطلس سلولی کامل گردآوری کردند. این اطلس با قابلیت دسترسی آزاد به دانشمندان امکان می‌دهد تا ببینند چه ژن‌هایی در همه سلول‌های کرم به طور هم‌زمان بیان می‌شوند و چگونه بیان ژن هم برای کرم‌های نوع وحشی و هم برای کرم‌های دارای عمر طولانی به طول زمان تغییر می‌کند.

پژوهشگران با استفاده از اطلس، ساعت‌های پیری مخصوص بافت را توسعه دادند. ساعت‌های پیری، مدل‌های پیش‌بینی‌کننده‌ای هستند که پژوهشگران از آنها برای آشکار کردن ویژگی‌های منحصربه‌فرد پیری در بافت‌های گوناگون استفاده کردند. آنها این ساعت‌ها را برای درک بهتر مکانیسم‌های ضد پیری در کرم‌های دارای عمر طولانی به کار بردند.

پژوهشگران اولین نقشه را نیز از مسیر سرنوشت سلول‌های زاینده تهیه کرده‌اند که چگونگی رشد سلول‌های تولید مثل را در طول زمان دنبال می‌کند و آنها را قادر می‌سازد تا تغییرات مرتبط با سن را در ساختار سلولی و بیان ژن در مراحل گوناگون فعالیت سلول‌های تولید مثل کشف کنند.

این اطلس به پژوهشگران امکان داد تا همراه با افزایش سن در کرم‌ها، دیدگاهی را درباره مکانیسم کلیدی موسوم به «پلی‌آدنیلاسیون»(Polyadenylation) برای تنظیم ژن و تنوع پروتئین به دست بیاورند. آنها یک مجموعه تغییرات مرتبط با سن را در انواع متفاوت سلول کشف کردند که نشان‌دهنده یک ارتباط ناشناخته پیشین بین این مکانیسم و ​​پیری است.

اطلس جدید نه تنها اطلاعاتی را درباره پیری در سطح مولکولی ارائه می‌دهد، بلکه دسترسی آزاد به داده‌ها را نیز برای سایر پژوهشگران فراهم می‌کند.

این پژوهش در مجله «Nature Aging» به چاپ رسید.