این روزنامه مدعی شد:

 

این حادثه چهار علت اصلی داشت که شاید بسیاری از مردم ندانند.

 

۱- با شایعه تجاوز/تعرض به یک دختر در چابهار طبیعی بود که زمینه‌های قومی-مذهبی برای بهره‌برداری دشمنان و تحریک اجتماعی محیط مذکور فراهم شود. حقیقت این است که اگر درباره این موضوع اقدام مؤثر رسانه‌ای انجام و ادعاهای کذب بیان می‌شد یا مسئولیت (در صورت صحت) پذیرفته می‌شد، موضوع برای نمازگزاران محترم روز هشتم مهر زاهدان تازگی نداشت.

 

۲- عامل دوم کشاندن موضوع به نماز جمعه از سوی خطیب آن روز بود. او یا نمی‌دانست بعد از این تحریک کنش اجتماعی چه خواهد بود یا می‌دانست و دست به این اقدام زد. محتمل بود که جوانان مذهبی و هم‌قوم آن دختر عواطف‌شان تحریک شود و دست به هجوم به بازار و ادارات و کلانتری نزدیک نماز جمعه بزنند و میلیاردها خسارت به همشهریان خود وارد نمایند.

 

۳- عامل سوم آماده نبودن پلیس و کلانتری برای مواجهه یا برآورد اتفاقات بعد از خطبه بود. یکی از عوامل تلفات انسانی در حوادث ۱۳۸۸، ۹۶، ۹۸ و ۱۴۰۱ هدایت معترضان توسط افراد حرفه‌ای به سمت مراکز نظامی-انتظامی است. هدایت‌کنندگان می‌دانند نیروهای مسلح موجود در مرکز نظامی هم از سلاحی که در ساختمان هست می‌ترسند (که به دست مردم نیفتد) و هم از جان خود بیم دارند. بنابراین، پس از ایست اولیه اقدام به شلیک می‌کنند. اگر پلیس از میزان جمعیت یا میزان افراد مسلح حاضر در جمعیت اطلاع داشت می‌توانست با تک‌تیرانداز از پشت‌بام صرفاً افراد مسلح را هدف قرار دهد و شعاع تیراندازی را محدود نماید.

 

۴- عامل چهارم اختلاط افراد مسلح و مردم معترض بود. هم واقعیت است و هم ذهنیت پیشینی وجود دارد که عناصری از گروه‌های تروریستی معلوم‌الحال بخواهند از اعتراض مردم در این شهر کلاهی برای خود بدوزند. شهادت سردار هاشمی، مسئول اطلاعات سپاه استان در آن مکان تردیدی باقی نمی‌گذارد که افراد مسلح در میان مردم حضور داشته‌اند و از قضا هوشمندانه ترور کرده‌اند.