به گزارش گروه محیط زیست تهرانی نیوز، تولید زباله در دهه‌های اخیر به طور گسترده در سراسر جهان افزایش یافته است و هنوز هیچ نشانه‌ای از کاهش سرعت تولید آن وجود ندارد.
انتظار می‌رود تا سال ۲۰۵۰ میلادی، تولید زباله‌های جامد شهری در سراسر جهان تقریباً ۷۰ درصد افزایش یابد و به ۳.۴ میلیارد تن برسد. این وضعیت می‌تواند ناشی از عواملی مانند رشد جمعیت، شهرنشینی و رشد اقتصادی و همچنین عادات خرید در مردم و به ویژه شهرنشینان باشد.
با توجه به چنین حجم عظیمی از زباله، نیاز به ارائه خدمات مناسب تصفیه و دفع زباله‌ها نیز اهمیت بیشتری پیدا کرده است. با این حال، سالانه کمتر از ۲۰ درصد زباله‌ها بازیافت می‌شوند و مقادیر زیادی همچنان به محل‌های دفن زباله‌ها ارسال می‌شود.
کشورهای ثروتمندتر نسبت به کشورهای فقیرتر زباله بیشتری تولید می کنند اما معمولا روش‌های بهتری برای مدیریت پسماند و زباله دارند.
بنابر این گزارش، منطقه‌ای که بیشترین حجم از زباله‌های جامد شهری (MSW) را تولید می کند آسیای شرقی و منطقه اقیانوس آرام است. همچنین چین هم با بیش از ۱۵ درصد، بیشترین سهم از زباله‌های جامد شهری جهان را تولید می‌کند.
با این حال با در نظر گرفتن فاکتور جمعیت، ایالات متحده بزرگترین تولیدکننده زباله است. ایالات متحده کمتر از پنج درصد از جمعیت جهان را تشکیل می دهد اما تقریباً ۱۲ درصد از زباله‌های جامد شهری در جهان را تولید می کند. به طور متوسط، آمریکایی ها سالانه حدود ۸۰۰ کیلوگرم زباله تولید می‌کنند.
همچنین در اروپا نیز دانمارک بیشترین سهم از تولید زباله را دارد. تولید زباله در مناطق شهری به طور کلی دو برابر مناطق روستایی است و جمعیت شهری دانمارک تقریباً ۹۰ درصد است.
یکی از نکات قابل توجه دیگر در مقوله تولید زباله و پسماند این است که زباله‌ها از مواد مختلفی تشکیل شده‌اند و در حالی که زباله‌های پلاستیکی در سال‌های اخیر به دلیل تأثیرات آن بر دریاها توجه زیادی را به خود جلب کرده‌اند، روند تولید زباله‌های الکترونیکی نیز در سراسر جهان با سرعت افزایش یافته است. تولید زباله های الکترونیکی جهانی در سال ۲۰۱۹ در مجموع بیش از ۵۰ میلیون تن بود و انتظار می رود در دهه آینده حدود ۲۰ میلیون تن افزایش یابد.
زباله الکترونیکی (E-waste) به دستگاه‌های الکترونیکی مصرف شده و قطعات آنان همچون تلفن‌ها و رایانه‌ها، لوح فشرده و ... گفته می‌شود که حاوی فلزات خطرناک مانند سرب، کادمیوم و جیوه هستند که در صورت رهاسازی در طبیعت پس از پایان عمر مفید و عدم بازیافت صحیح، آلوده‌کننده خطرناک محیط زیست به‌شمار می‌روند. بازیافت غیراصولی زباله‌های الکترونیک در کشورهای جهان به آلودگی‌های گسترده منجر گردیده است.
