این نشریه ابتدا به سراغ بحث تکنیک خبرسازی رفته و در این خصوص با «جفری لوئیس» کارشناس کنترل تسلیحات مصاحبه کرده؛ لوئیس ابتدا با تکیه بر دانسته‌های خود گفته که نمونه‌گیری از یک محل توسط بازرسان کشور هدف و با حضور بازرسان آژانس، امر عجیب وبی‌سابقه‌ای نیست.
وی سپس به جنبه خبری ماجرا پرداخته و گفته که گزارش آسوشیتدپرس بر اساس متن قطعی توافق محرمانه ایران و آژانس نوشته نشده و همه ماجرا بر اساس یک پیش‌نویس است.
منبع بی‌نام آسوشیتدپرس که این متن پیش‌نویس را به خبرنگار آنها نشان داده، به گفتن این مطلب اکتفاء کرده که «این پیش‌نویس با متن نهایی شباهت دارد.»
لوئیس در جمع‌بندی خود از علت و سابقه این کار آسوشیتدپرس می گوید: «در وین، قدیمی‌ترین بازی آمریکایی‌ها رونمایی شد، این بازی بر این اساس است که حکایتی جانبدارانه و مغرضانه از یک سند محرمانه را به یک خبرنگار هم‌سو نشان می‌دهند تا بر اساس گزارش وی، یک رویه سیاسی را پی بگیرند.»
در ادامه به بخش‌های حذف شده گزارش آسوشیتدپرس می‌رسیم.
خبرگزاری آمریکایی تنها ساعتی پس از انتشار خبر اولیه، بدون هیچ توضیحی، بخشی حساس از خبر را که به نمونه‌گیری محیطی می‌پرداخت، به یکباره حذف کرد.
در خبر اول گفته شده بود که نمونه‌گیری از پارچین از سوی بازرسان ایرانی اشاره شده بود و حتی مکانیسمی که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای سنجش صحت این نمونه‌ها به کار می‌گیرد هم مورد بحث قرار گرفته بود.
سندی که ابتدا روی خروجی آسوشیتدپرس قرار گرفت، توضیح می‌داد که نمونه‌گیری از 7 نقطه در محل فعالیت های ادعایی غرب در پارچین، مجاز خواهد بود و ایرانی‌ها حتی برای این کار از تجهیزاتی استفاده می‌کنند که مورد تأیید فنی آژانس است.
در خبر دوم اما 10 خط توضیحات و شرح به دو خط خلاصه شده بود و آمده بود: «آژانس گفته که از صحت فنی کار بازرسان ایرانی مطمئن می‌شود اما نگفته چگونه.»
