به گزارش شهرداری نیوز، شهردار تهران در اختتامیه مجمع جهانی اهل بیت گفت: در سطح تاکتیکی می توان داده ها و ستانده ها را سنجش کرد و نظر داد. اما برخی در این میان هدف شوم ديگري را دنبال می کنند و آن حذف مقوله برائت از طاغوت و شیطان از مکتب اسلام است.
قطعا این کار یک خیانت بزرگ است. اینجا همانجاست که مقام معظم رهبری می فرمایند من دیپلمات نیستم من انقلابی هستم. اینجا همان جایی است که حضرت امام(ره) بعد از قطعنامه 598 می فرمایند کینه مقدستان را نگه دارید. و اینجا همان جایی است که باید با تئوری رفع تخاصم با کل جهان به معنای حذف برائت از طاغوت مقابله کرد.
محمدباقر قالیباف در این مراسم که عصر روز گذشته در محل اجلاس سران برگزار شد، با تبریک دهه کرامت و میلاد با سعادت حضرت معصومه (س) و همچنین ولادت حضرت ثامن الحجج (ع) اظهار کرد: مفهوم عدالت در جریان تشیع یک مفهوم بنیادین و کلیدی است. همۀ جوامع در طول تاریخ به نوعی با مسئلۀ عدالت به عنوان مهمترین و محوری‌ترین مسئله برای حفظ و انسجام بخشیدن به جامعه خویش مواجه بوده‌اند. بر همین اساس، می‌توان تحقق عدالت را محور و پایۀ شکل‌گیری حیات طیبۀ انسان در جامعه دانست.
شهردار پایتخت با تاکید بر اینکه مسئلۀ عدالت در ذات خود، امری فطری و پیشادینی است، گفت: در اسلام نیز عدالت بستر حیات طیبه انسان در جامعه و اساس حکومتداری تلقی شده است «العدل اساس الملک». تحقق عدالت یعنی نفی ظلم؛ چه به نفس خود و چه به دیگری، و از سوی دیگر نفی پذیرش ظلم. ظلم در واقع مولود جهالت و طاغوت است. طاغوت ثمرۀ جهالت است. جهالت یا منجر به تجری فرد نسبت به خداوند و نظم جهان می‌شود که این عین ظلم به نفس است و یا منجر به سوءتفاهم از دین و در نتیجۀ آن تحجر می‌شود. این دو یعنی ظلم به نفس و تحجر که هر دو زمینه‌ساز غلبۀ طاغوت بر جامعه هستند.
وی با بیان اینکه طاغوت یعنی طغیان در برابر ارادۀ و مشیت الهی،تحقق طاغوت را به دو شکل در جامعه خواند و تصریح کرد: گاهی فرد یا جریانی از میان یک جامعه برخاسته و ارادۀ خود را به آن جامعه تحمیل می‌کند و ارادۀ خود را به جای اراده خداوند می‌نشاند که در این حالت استبداد در جامعه شکل گرفته و عدالت قربانی استبداد می‌شود. کما اینکه در یک دوره، مسئلۀ جوامع اسلامی در خصوص عدالت، مسئلۀ استبداد بوده که یک فرد از میان جامعه برمی‌خاسته و از جهالت مردم استفاده می‌کرده و اینگونه به جای عدالت که مشیت الهی است، ظلم را مستقر می کرده است. اما گاهی نیز، جوامع اسلامی با هجوم بیگانه مواجه می شدند که این هجوم، در بستر جهالت و سستی جامعه، منجر به استعمار جوامع اسلامی می شد. پس طاغوت یا مستکبرین در دو چهرۀ استبداد و استعمار و با بهره برداری از جهالت و سستی مردم عملاً ظلم را در جامعه نهادینه کردند. این دو، بلا و بیماری جوامع اسلامی در طول تاریخ بوده‌اند.
وی در ادامه افزود: ایمان به خداوند و برائت از ولایت طاغوت و شیطان تنها راه نجات امت اسلامی است. تحقق تمدن اسلامی و داشتن جامعه ای نزدیک به آرمان جامعه مهدوی در گرو ایمان به خدا و کفر به طاغوت است و صراط این هدف، مبارزه و روحیه جهادي و انقلابي است. نکته مهم اینکه این راه موضوعیت دارد و نمی توان از راه دیگری به همین مقصد رسید.
وی با اشاره به آیاتی همچون «فضل الله المجاهدین علی القائدین ...»، یا«الذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا ...»،«لیقوم الناس بالقسط ...» گفت: این شوهاد محکم و بسییاری از این دست شوهاد محکم دیگر حکایت از آن دارد که خداوند برای نفس قیام و جهاد اصالت قائل است. نمی توان باعافیت طلبی و مصالحه با دشمن و با پذیرش ولایت شیطان به مقصد رسید. نمی شود با ارابه سرمایه داری و تکنوکراسی به مقصد متعالی و ساخت تمدن اسلامی رسید.
محمد باقر قالیباف با بیان اینکه تقوا فقط ترسیدن از خدا نیست و نترسیدن از غیر خدا هم هست، اظهار کرد: انسان مومن فقط ایمان به خدا برایش کافی نیست، کفر طاغوت هم لازم دارد و این ویژگی مومن، بدل و جایگزین ندارد. روح مبارزه و قیام در اسلام نهفته است و اسلام انقلابی نقطه مقابل اسلام عافیت طلب است.
شهردار تهران ادامه داد: ایمان به غیب، معاد، اقامه نماز و انفاق و به تعبیر رهبری عقلانیت، عدالت و معنویت و اخلاص، خستگی‌ناپذیری، ایمان به سنن الهی، ایمان به نصرت الهی و عدالت خداوند، ایمان به راه راست و تبعیت از ولی امر و پرهیز از ابتلا به نیاگرایی و طلب غلو همگی از ویژگی‌های روحیۀ جهادی است. البته روح مبارزه و جهاد با شجاعت صرف که مستمسک گروه های تکفیری است، تفاوت دارد. قطعا عقلانیت هم در روح مبارزه جریان دارد؛ همانگونه که ما برای ولی فقیه نیز معتقدیم که فقاهت وشجاعت باید با هم در او وجود داشته باشد. اساسا جهاد با بصیرت مطلوبیت دارد؛ همچنانکه حضرت علی (ع) فرمودند که من سربازانی می خواهم که (یحملون بَصائِرَهم علی سیوفِهم) یعنی بصیرتشان را بر شمشیرشان حمل کنند؛ خشم انقلابی خود را در جای خود به کار برند و عطوفت وترحم و مهربانی را در جای خود؛ تا از سوء استفاده کاسبان جنگ طلبی مطلق و صلح طلبی مطلق جلوگیری شود و اجازه قرائت تک بعدی و یکسویه از مکتب اسلام داده نشود. این یک مغالطه تمام عیار است که با استناد به رحمانی بودن دین اسلام، صلح طلبی مطلق را ترویج دهیم و عافیت طلبی را در موقعیت هایی که خداوند به صراحت از علما پیمان گرفته است که درمقابل ظلم ظالم به مظلوم ساکت ننشینید، تعمیم بدهیم.
وی با تاکیذ بر اینکه مگر می شود کشتار وسیع مردم بی دفاع غزه و یمن را دید و شعار صلح طلبی را سر داد، گفت: اتفاقا اینجا «چو ساکت نشینی سکوتت خطاست». اینجا سکوت، صلح طلبی نیست حمایت از خشونت است. چرا خداوند این همه مومنان رابا تعبیر (ما لکم) (چه شده است شما را ) خطاب قرارداده است؟ مثلاً این آیه: ما لَکُم لا تُقاتِلونَفى سَبیلِ اللهِ وَ المُستَضعَفینَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّسآءِ وَ الوِلدان؛(آیه 75 سوره نساء) چرا جهاد نمیکنید،مقاتله نمیکنید، نبرد نمیکنید در راه خدا - و بلافاصله [میگوید ]- و در راه مستضعفین، براى نجات مستضعفین حدیث معروفِ «مَن اَصبَحَ وَ لَم یَهتَمَّ بِاُمورِ المُسلِمینَ فَلَیسَ بِمُسلِم» و نمونه ها و مشابه آن جزو بیّنات اسلام است؛ یعنى اسلام انسان را این‌جورخواسته است که مسئول باشد؛ هم نسبت به خود، هم نسبت به نزدیکان خود، هم نسبت به جامعه‌ىخود، هم نسبت به بشریّت.
قالیباف ادامه داد: متاسفانه برخی افراد حتی وقتی از ظلم در ویتنام یا نسل کشی در بوسنی هم صحبتمی شود، ناراحت می شوند. سرانجام این روحیه، حتی مصالحه و سازش با دشمن نیست؛ سرانجامش پذیرش ولایت شیطان است. اینها نمی خواهند هیچ هزینه ای برای سبیل الهی تقبل کنند. در حالی که جهاد و مبارزه، از حیطه نفس تا خانواده، کار، محله، شهر، کشور، منطقه و جهان نیاز به این دارد که هزینه بدَهی و این معامله با خداست: ان الله اشتری ... فقط خدا را باید خریداربدانیم. به چه کس دیگری می خواهیم خودمان را بفروشیم؟ مگر می شود با شیطان معامله کرد ورستگار شد و به بهشت رفت؟ چرا شهید بهشتی می فرمایند بهشت را به بها می دهند نه بهانه. مگرمی شود با شیطان بازی برد برد کرد؟ یعنی نه تو هزینه بدهی و نه او و هر دو برنده شوید؟! مگرمی شود با عافیت طلبی به مقصد سعادت رسید؟
قالییباف دربخش دیگری از سخنانش گفت: از صدر اسلام تا کنون همواره اسلام ناب و حقیقی با جهاد و مبارزه با ظلم و طاغوت همراه بودهاست و البته اشکال مبارزه متفاوت است. همه مبارزه لزوماً قتال نیست؛ گاهی بنا به اقتضاء، شکلمبارزه فرق می کند. همانگونه که دشمن فقط پشت خاکریز و در صحنه جنگ فیزیکی نیست، جهاد هم فقط جنگ نظامی نیست؛ مجاهدت را همه جانبه باید دید. امروز رفع رنج اقتصادی مردم هم مجاهدت می خواهد. تلاش برای معیشت مردم هم با روحیه مبارزه به ثمر می نشیند.
شهردار تهران با بیان اینکه یادمان باشد که از صدر اسلام تاکنون و تا تحقق آرمان تمدن اسلامی جهاد ادامه دارد، تصریح کرد: از غزوات پیامبر اکرم(ص) تا صلح حدیبیه، از صلح حسن ابن علی (ع) تا قیام عاشورا و از دفاع مقدس تا برجام. همه این مجاهدتها با یک نیت و آن هم نفی ظلم و استکبار و برقراری عدالت و گسترش کلمه توحید در جهان انجام شده است. این صلح ها و مذاکره ها به معنای هضم شدن در طاغوت نیست، به معنای پذیرش ولایت شیطان نیست. نرمش قهرمانانه از این جنس است. مگر می شود روح استکبارستیزی را ازاسلام گرفت؟ ساده اندیشی است که فکر کنیم «مرگ بر آمریکا» ربطی به اصل انقلاب ندارد.
وی افزود: امام خمینی در سال 1343 به چه اتهام و دلیلی تبعید شد؟ اعتراض به کاپیتولاسیون! نباید قلب و ماهیت انقلاب را وارونه جلوه داد. تغییر سیاست در صنعت هسته ای و تصمیم گیری مقطعی در این باره و اساساً کل موضوعاتی که در برجام آمده است، آیا می تواند سیاست راهبردی استکبارستیزی ما رااز بین ببرد؟ سطح مسائل مبنایی و راهبردی از مسائل تصمیم گیری اقتضایی و تاکتیکی جداست.
قالیباف در ادامه بیان کرد: در سطح تاکتیکی می توان داده ها و ستانده ها را سنجش کرد و نظر داد. اما برخی در این میان هدف شوم ديگري را دنبال می کنند و آن حذف مقوله برائت از طاغوت و شیطان از مکتب اسلام است. قطعا این کار یک خیانت بزرگ است. اینجا همانجاست که رهبری معظم می فرمایند من دیپلمات نیستم من انقلابی هستم. اینجا همان جایی ست که حضرت امام بعد از قطعنامه 598 می فرمایند کینه مقدستان را نگه دارید. و اینجا همان جایی ست که باید با تئوری رفع تخاصم با کل جهان به معنای حذف برائت از طاغوت مقابله کرد.
وی در پایان گفت: قطعا وعده الهی برای مجاهدان راه خدا پیروزی است که چه در این دنیای مادی با غلبه بر طاغوت رخ دهد و چه با نوشیدن شهد شهادت در جوار اولیاء الهی قرار بگیرند. خداوند به همه ما توفیق جهاد در راه خدا را عنایت کند و جامعه اسلامی را از شر کاسبان و جاهلان مصون و محفوظ بدارد.
