مهر: آب سیاه یا گلوکوما اصطلاحی برای توصیف گروهی از اختلالات چشمی با علل متفاوت ولی اثری بالینی و مشترک بر روی چشم و بینایی٬ وابسته به فشار نوروپاتی است. این بیماری یکی از مهم ترین عوامل منجر به کوری در سراسر جهان محسوب می شود.
بر اساس مطالعات انجام شده، وجود هر نوع سطح بالا یا پایین مواد فلزی در بدن، موجب بروز مسمومیت و پدیدار شدن بیماری های مختلفی در بدن می شود. این موضوع بر بخش ها و ارگان های مختلف بدن تاثیر می گذارد.
در این مطالعات دکتر «شان لین»، از دانشگاه کالیفرنیا، به همراه دانشجویان خود به مطالعه و بررسی ارتباط سطح پنج فلز منگنز، جیوه، سرب، کادمیوم و آرسنیک در بدن انسان و افزایش خطر ابتلا به آب سیاه پرداختند.
طی این مطالعات، پژوهشگران به بررسی شرایط ۲۶۸۰ فرد مختلف که در رده سنی ۱۹ سال و بیشتر بودند پرداختند.
این مطالعات نشان می دهد که کاهش سطح منگنز و افزایش سطح جیوه در خون، نقش مهم و بسزایی در ابتلا به بیماری آب سیاه دارد البته باید به این موضوع نیز اشاره کرد که در تحقیقات انجام شده مشخص شد که میزان سطح سرب و کادمیوم و آرسنیک خون نقشی در ابتلا به عارضه آب سیاه ندارد.