گسترش فقر مطلق در سال‌های اخیر باعث شده بیش از نصف ایرانیان کمتر از حداقل کالری مورد نیاز مصرف کنند.

 

 انسان‌ها به طور متوسط روزانه به ۲۱۰۰ کیلوکالری انرژی نیاز دارند و مصرف متوسط سرانه کمتر از این مقدار در یک خانوار می‌تواند به معنی این باشد که این خانوار از پس حداقل مخارج خوراکی خود برنمی‌آید. هر چند مطابق نمودار بالا به طور میانگین مردم ایران بیش از این مقدار کالری مصرف می‌کنند، اما میانه افراد، یعنی فردی که از پنجاه درصد جامعه بیشتر کالری مصرف می‌کند و از پنجاه درصد دیگر کمتر، کمتر از ۲۱۰۰ کیلوکالری به طور روزانه دریافت می‌کند.

 

بنابراین حداقل پنجاه درصد از مردم ایران کمتر از مرز ۲۱۰۰ کیلوکالری خوراکی مصرف می‌کنند. سیر نزولی در نمودار بالا نشان می‌دهد افت وضعیت اقتصادی کشور به گسترش فقر مطلق در جامعه ترجمه شده است.

 

کسی که دچار فقر مطلق است، فارغ از وضعیت بقیه جامعه، نمی‌تواند حداقل نیازهای اساسی‌اش در زندگی را تأمین کند. در روش مورد استفاده مرکز پژوهش‌ها و بعدتر وزارت رفاه برای محاسبه خطر فقر، یک سبد خوراکی تأمین‌کننده ۲۱۰۰ کیلوکالری مدنظر قرار می‌گیرد. کسانی که نمی‌توانند چنین سبدی را تهیه کنند، طبق برخی تعاریف دچار فقر خوراکی محسوب می‌شوند. بر این مبنا نمودار بالا نشان می‌دهد در چهار سال گذشته بیش از نیمی از جمعیت ایران کمتر از حداقل کالری مورد نیاز را دریافت کرده‌اند. سپس به کمک سایر اطلاعات مثل تفاوت قیمتی مناطق مختلف و قیمت مسکن، خط فقر متوسط کشور به دست می‌آید. طبیعتاً خط فقر میان شهرها و روستا، میان شهرهای بزرگ و شهرهای کوچک و میان استان‌ها متفاوت است که بعضاً این خطوط فقر هم اعلام می‌شوند.