مسیرآنلاین: سازمان جهانی گردشگری در اقدامی سئوال برانگیز بسیاری از کشورهای آسیایی را در گروه کشورهای اروپایی قرار داده است. شاید بتوان با کمی اغماض کشورهای ترکیه و گرجستان را جزء اروپا به حساب آورد ولی قرار دادن کشورهایی چون ارمنستان، آذربایجان، ازبکستان، ترکمنستان، تاجیکستان، قزاقستان و قرقیزستان که همسایگان شمالی ایران هستند و حتی برخی از آن‌ها همسایه چین به شمار می‌روند، به عنوان یک کشور اروپایی نشان از یک هدف پنهان این نهاد بین المللی دارد که مانند اغلب این نهاد ها زیر سلطه‌ی کشورهای غربی قرار دارند. در واقع این نهاد کشورهای دنیا را در شش گروه آفریقا، آمریکا، آسیا، اروپا و خاورمیانه به گونه‌ای دسته بندی کرده است که نشان از یک تقسیم بندی جدید از دنیا از سوی این نهاد بین المللی دارد.
کشورهای غربی همواره در تلاش بوده‌اند تا دیگر کشورهای دنیا را به سمت خود سوق دهند و با سلطه بر کشورهای مختلف، رهبری همه‌ی کشورهای دنیا را به دست بگیرند و منافع اقتصادی و سیاسی خود را بیشتر کنند. مسلما کشورهای غربی در راستای رسیدن به این هدف با مقاوت بسیاری از مردم دنیا مواجه می‌شوند و این مسئله آن‌ها را وامی‌دارد تا از روش‌های مختلفی برای رسیدن به هدف خود استفاده کنند. یکی از این روش‌ها، الحاق کشورهای میانه به خود و یا حتی تظاهر به این مسئله است.
یک نمونه واضح از این اقدام در مسئله اکراین نمایان شد؛ آنجا که علت شروع بحران اکراین پیشنهاد قرارداد تجاری از سوی اتحادیه اروپا به این کشور بود که با مخالفت روسیه مواجه شد و کش مکش های پس از آن در نهایت بحران کنونی را برای اکراین رقم زد. دیگر نمونه این اقدام تلاش آمریکا و اتحادیه اروپا برای عضویت کشورهای اروپای شرقی و همچنین آسیای میانه برای عضویت در ناتو است که در زمان حاضر بیش از پیش نمایان شده است.
یکی از مهم‌ترین مسائلی که غرب برای الحاق کشورهای مختلف به خود به آن توجه دارد، سلطه بر نهادهای بین‌المللی و تشویق دیگر کشورها برای عضویت در آن‌ها است. «ساموئل هانتینگتون»، نظریه پرداز مشهور آمریکایی در مقاله‌ی معروف خود با عنوان «رویارویی تمدن‌ها» که در آن به زوایای مختلف رویایی غرب با دیگر تمدن‌های جهان می‌پردازد، تقویت هرچه بیشتر نهادهای بین المللی را به عنوان راهکاری برای برآورده شدن هرچه بیشتر منافع غرب عنوان می‌کند. هانتینگتون در این باره عنوان می‌کند: «غرب باید نهادهای بین‌المللی که منعکس کننده‌ی منافع و ارزش‌های غرب هستند و به آن‌ها مشروعیت می‌بخشند تقویت کند و مشارکت کشورهای غیر غربی در نهادهای مزبور را ترویج کند.»
نکته دیگری که در این تقسیم بندی قابل توجه است تقسیم بندی آسیا به سه بخش جنوبی و شرقی و خاور میانه است. به این ترتیب که کشورهای افغانستان، ایران، هند، نپال، پاکستان، بنگلادش، بوتان و مالدیو به عنوان کشورهای جنوب آسیا در نظر گرفته شده اند و دیگر کشورهای آسیایی که در شرق این کشورهای قرار دارند در زمره کشورهای شرق آسیا قرار گرفته اند. به نظر می‌رسد هدف از این اقدام تقسیم بندی آسیا و غیر یکپارچه نشان دادن کشورهای این قاره پهناور و در مقابل یکپارچگی کشورهای اروپایی است.
نقشه جدید تقسیم بندی کشورهای جهان از سوی سازمان جهانی گردشگری
تقسیم بندی کشورهای دنیا و آنچه غربی‌ها دیگر کشورها را با آن می‌خوانند از سوی مقام معظم رهبری نیز مورد توجه قرار گرفته و ایشان نیز تقسیم بندی خاور دور(شرق آسیا)، خاور میانه(غرب آسیا) و خاور نزدیک(بلوک شرق) را ساخته کشورهای اروپایی غربی عنوان کرده و بر لزوم استفاده از غرب آسیا به جای خاور میانه تأکید داشته اند. ايشان در تاريخ ۲۲ مرداد سال ۱۳۹۱ در ديدار با اساتيد دانشگاه‌هاي کشور در اين باره فرموده‌اند:
«من اصرار دارم این منطقه را «غرب آسیا» بگویم، نه خاورمیانه. تعبیر خاور دور، خاور نزدیک، خاور میانه درست نیست. دور از کجا؟ از اروپا. نزدیک به کجا؟ به اروپا. یعنی مرکز دنیا اروپاست؛ هر جائی که از اروپا دورتر است، اسمش خاور دور است؛ هر جا نزدیکتر است، خاور نزدیک است؛ هر جا وسط است، خاورمیانه است! این تعریفی است که خود اروپائی‌ها کردند؛ نه، ما این را قبول نداریم. آسیا یک قاره‌ای است؛ شرقی دارد، غربی دارد، وسطی دارد؛ ما در غرب آسیا قرار داریم. بنابراین منطقه‌ی ما اسمش منطقه‌ی غرب آسیاست، نه منطقه‌ی خاورمیانه.»
بنابر آنچه گفته شد لازم است مسئولین جمهوري اسلامي در تعامل با چنين نهادهاي بين‌المللي که منافع کشورهای غربی را ترویج می‌کنند رويکري هوشمندانه اتخاذ کنند و از پذیرفتن بی چون و چرای مسائلی که از سوی آن‌ها موجه نشان داده می‌شود خودداری کنند.