بر اساس این مطالعه که سه دهه رصد ماهواره‌ای را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است، سطح دریاها در امتداد خطوط ساحلی ایالات متحده تا سال ۲۰۵۰ می‌تواند تا ۱۲ اینچ (۳۰ سانتی‌متر) بالاتر از خطوط آبی فعلی افزایش یابد. بر اساس این مطالعه که در مجله Communications Earth & Environment منتشر شده است، انتظار می‌رود سواحل خلیج و جنوب شرقی به شدت تحت تأثیر این واقعه قرار گیرند و احتمالاً در آینده نزدیک افزایش طوفان و سیل جزر و مدی را تجربه خواهند کرد.

 

این مطالعه حاکی از آن است که افزایش قابل توجه سطح دریا احتمالاً در ۳۰ سال آینده سواحل ایالات متحده را تحت تأثیر قرار خواهد داد و میانگین ۱۰ تا ۱۴ اینچ(۲۵ تا ۳۵ سانتی متر) افزایش را برای ساحل شرقی، ۱۴ تا ۱۸ اینچ(۳۵ تا ۴۵ سانتی متر) افزایش را برای ساحل خلیج و ۴ تا ۸ اینچ(۱۰ تا ۲۰ سانتی متر) افزایش را برای ساحل غربی پیش‌بینی می‌کند.

 

پژوهش ناسا بر اساس روش‌های مورد استفاده در گزارش‌ها و پژوهش‌های قبلی است و توسط گروهی از پژوهشگران و دانشمندان مستقر در آزمایشگاه پیش‌رانش جت در کالیفرنیا که هم به کاوش عمیق‌ترین مسائل فضا و هم استفاده از ماهواره‌ها برای درک پیشرفته از زمین اختصاص دارد، انجام شده است.

 

پژوهش‌های ناسا از اندازه‌گیری‌های ارتفاع‌سنج ماهواره‌ای از ارتفاع سطح دریا استفاده کرده و سپس آنها را با سوابق ۱۰۰ ساله اندازه‌گیری جزر و مد سازمان ملی اقیانوسی و جوی(NOAA) مرتبط کرد. در نتیجه، ناسا می‌تواند با اطمینان بیان کند که خوانش‌های ماهواره‌ای دقیق هستند و به طور کامل با یافته‌های روی زمین تطابق دارند. در حالی که یافته‌های این مطالعه جدید بدون شک باعث نگرانی است، جاناتان اورپک، دانشمند بین رشته‌ای آب و هوا در دانشگاه میشیگان که در این پژوهش شرکت نداشت، می‌گوید که این پیش‌بینی‌ها شوکه کننده نیستند.

 

وی می‌گوید: یافته‌های ناسا قوی به نظر می‌رسند و تعجب آور نیستند. ما می‌دانیم که افزایش سطح دریا در حال شتاب گرفتن است و می‌دانیم چرا. یخ‌های قطبی بیشتر و بیشتر در حال ذوب شدن هستند و این به دلیل گرم شدن هوا و اقیانوس‌ها است. واضح است که تا زمانی که اجازه دهیم تغییرات آب و هوایی ادامه پیدا کند، افزایش سطح دریاها بدتر خواهد شد.

 

دیوید هالند، دانشمند آب و هوای فیزیکی و استاد ریاضیات در دانشگاه نیویورک که در این مطالعه مشارکت نداشته نیز با این دیدگاه موافق است. وی می‌گوید: کیفیت داده‌های ماهواره‌ای عالی است و بنابراین یافته‌ها قابل اعتماد هستند. این مطالعه نشان می‌دهد که سطح آب اقیانوس‌ها در تمام جهان در حال افزایش است و بیش از پیش سرعت گرفته است.

 

وی افزود: افزایش پیش‌بینی شده برای سواحل خلیج به اندازه ۳۰ سانتی‌متر تا سال ۲۰۵۰ بسیار زیاد است. این موضوع می‌تواند طوفان‌ها را حتی بدتر از آنچه در حال حاضر هستند، کند. عوامل دیگری نیز ممکن است در افزایش سطح دریا در امتداد خط ساحلی ایالات متحده نقش داشته باشند. این مطالعه نشان داد که مسائل مرتبط با افزایش سطح آب دریاها می‌توانند توسط تغییرات طبیعی روی زمین مانند اثرات رویدادهای ال نینیو و لا نینا تا اواسط دهه ۲۰۳۰ تشدید شوند، در حالی که سواحل ایالات متحده با فشار شدیدتری مواجه می‌شوند و سیل جزر و مدی به دلیل تکانش در مدار ماه که هر ۱۸.۶ سال یک‌بار رخ می‌دهد، اتفاق می‌افتد.

 

ال‌نینیو یا ال‌نینو(El Niño) یکی از چرخه‌های مشهور آب و هوایی جهان است که هر دو تا هفت سال یک‌ بار موجب ایجاد ناهنجاری‌های بزرگی در آب و هوای سراسر سیاره زمین می‌شود. از جمله این ناهنجاری‌ها می‌توان به سیلاب‌های ناگهانی، خشک‌سالی، قحطی و اپیدمی اشاره کرد.

 

ال‌نینیو به ‌طور ساده عبارت است از یک رخداد اقلیمی کلان که در اثر رها شدن انرژی انباشته در بزرگترین حوزه اقیانوسی جهان یعنی جنوب اقیانوس آرام رخ می‌دهد. نشانه اولیه آن هم تغییر جهت جریان آب‌های سرد و گرم و همچنین بادهای این منطقه است. لا نینا (La Niña) نیز یک پدیده اقیانوسی و جوی است که مشابه ال نینو ولی سردتر از آن و بخشی از نوسان جنوبی ال‌نینو است. واژه لا نینا از زبان اسپانیایی به معنای دختر در قیاس با واژه ال نینو به معنای پسر گرفته شده‌ است.

 

لا نینا وضعیتی است که در آن، آب قسمت مرکزی و شرقی استوایی اقیانوس آرام سردتر از حالت طبیعی می‌شود. لا نینا تقریباً متضاد ال‌نینو است. لانینا در هر سه تا هفت سال اتفاق می‌افتد و درجه حرارت آب دریا سرد می‌شود. این پدیده حاصل تغییر اختلاف فشار منطقه است و اجازه می‌دهد سطح آب‌های اقیانوس در قسمت شرقی سردتر از حالت معمول شود و در قسمت‌های حاره غربی گرم‌تر از حالت عادی گسترش یابد. علل لا نینا معکوس عواملی است که در ایجاد ال‌نینو مؤثر هستند.

 

اثرات ال نینو شامل گرم شدن دمای سطح در اقیانوس آرام در نزدیکی آمریکای جنوبی که می‌تواند منجر به افزایش بارندگی شود و لا نینا شامل سرد شدن آب‌های سطحی اقیانوس در اقیانوس آرام می‌تواند پیش‌بینی دقیق افزایش سطح دریا را به یک چالش تبدیل کند و به طور بالقوه می‌تواند خوانش‌ها را منحرف کند.

 

بن هملینگتون، رهبر تیم تغییر سطح دریاها از ناسا خاطرنشان می‌کند که رویدادها و پدیده‌های طبیعی همیشه باید در نظر گرفته شوند و همه پیش‌بینی‌ها با جمع‌آوری داده‌ها توسط ماهواره‌ها در طول زمان اصلاح خواهند شد. برخلاف یافته‌های تیره و تار این مطالعه، برخی از کارشناسان امیدوارند که تحقیقات تاثیرگذار و پرمخاطب مانند این، تصمیم گیرندگان را وادار کند تا بر رسیدگی به بحران آب و هوایی جاری تمرکز کنند و مردم را به انجام اقدامات موثر تشویق کنند.

 

رابرت نیکولز مدیر مرکز پژوهش‌های تغییرات آب و هوایی تیندال(Tyndall) در بریتانیا می‌گوید: نادیده گرفتن این موضوع غیرممکن است. من فکر می‌کنم که این افزایش سیل‌ها موجب تسریع اقدامات می‌شود، زیرا بسیاری از جوامع ساحلی در حال بحث درباره این مسائل و نحوه واکنش به آن هستند. وی افزود: ما باید با چالش تثبیت دمای جهانی و کاهش روند افزایش سطح دریاها دست و پنجه نرم کنیم که متأسفانه به دلیل گرمایشی که رقم زده‌ایم برای قرن‌ها ادامه خواهد داشت. در نهایت، بشریت باید خود را با تغییر آب و هوای اقیانوس‌ها و سیاره زمین وفق دهد.

 

وی ادامه داد: این می‌تواند شامل عقب‌نشینی در برخی مکان‌ها و دفاع در جاهای دیگر باشد. هیچ راه حلی وجود ندارد که در همه جا قابل اجرا باشد. اگر این مسیر را دنبال کنیم، آینده قابل مدیریت است. به همان اندازه، اگر دولت‌ها و جامعه این مسائل را نادیده بگیرند، آینده یک آشفتگی واقعی خواهد بود.