مهدی پیرهادی در نهمین نشست کمیته تخصصی محیط زیست مجمع شهرداران کلانشهرهای ایران که با هدف انتقال تجربیات، هماهنگی و مشارکت در مسائل محیط زیستی برگزار شد اظهار کرد: امروزه با بحث بحران محیط زیست روبه‌رو هستیم. تهران با جمعیتی روزافزون مواجه است و به واسطه مازاد جمعیت، اسکان نامنظم و ناهمگون شرایط خاصی دارد. باتوجه به فقدان انسجام مدیریتی و عدم مدیریت یکپارچه در تهران محیط زیست پیچیده شده است‌.

 

وی افزود: با وجود گذشت یک قرن از ایجاد بلدیه در تهران اما هنوز به دلیل عدم مدیریت یکپارچه شهری، همچنان در موضوعات بسیاری از جمله محیط زیست دچار معضل و مشکلات جدی هستیم. در بررسی که بین ۱۱۱ کشور در سال ۲۰۲۱ انجام شد ایران از نظر آلودگی رتبه ۲۴ را داشت و شهر تهران در بعضی روزها رتبه نخست را از نظر آلودگی هوا کسب کرد.

 

پیرهادی ادامه داد: در موضوعات آب، هوا، خاک و تنوع زیستی چهار مولفه است که وضعیت محیط زیست را نشان می‌دهند در وضعیت خطرناک و نگران کننده ای و به سمت و سوی نامناسبی نیز در حال پیشروی هستیم.

 

وی گفت: توسعه صنایع در کنار شهرها، کم توجهی به مسائل حمل و نقل، عدم نوسازی بافت های فرسوده و استفاده بی رویه از منابع آب‌های زیرزمینی وضعیت مخاطره انگیزی ایجاد کرده است. خشک کردن درختان، فرسایش خاک، افت کمی و کیفی آب و منابع آب‌های سطحی و زیرزمینی از مشکلاتی است که اگر برای این موضوعات تدبیری نیندیشیم، مشکلات حتی در دیگر کلانشهرها گریبانگیر ما می شود.

 

پیرهادی اضافه کرد: در ۸ ماه گذشته در شورای شهر تهران در حوزه آب بسیار تلاش کردیم و جلسات بسیاری با شرکت آب و فاضلاب و بالغ بر ۱۰۰ برنامه ریزی در حوزه آب و فاضلاب انجام شد که خروجی آن می تواند برای سایر کلانشهرها تجربیاتی را داشته باشد.

 

پیرهادی افزود: امسال نسبت به سال قبل در حدود ۲۸ درصد کاهش نزولات آسمانی را داشتیم که باعث برداشت بیشتر از منابع آب های زیر زمینی می شود؛ در واقع اگر از الان پیش بینی نکنیم ممکن است آبیاری فضاهای سبزمان نیز دچار مشکل شود، بنابراین در تهران به این مسأله توجه کردیم و حدود هزار میلیارد تومان به موضوع آب و فاضلاب اختصاص دادیم.

 

این عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه تغییرات اقلیم با سرعت انجام می شود و اگر به تغییرات آب و هوایی که در دنیا اتفاق می افتد، توجه نشود، بسیاری از مشکلات ایجاد می شود، اظهار کرد: بیش از ۲۰ دستگاه متولی اجرای قانون هوای پاک هستند ؛ این موضوع خود دلیل برای حل نشدن معضل آلودگی هوا است. معاون اول رییس جمعور و یا خود رییس جمهور باید در راس آن قرار گیرند و دستورات لازم را صادر کنند در غیزر این صورت اتفاقی نخواهد افتاد. باید قانون هوای پاک بازنگری شود چرا که در این قانون به برخی از موارد مانند pm۱۰ توجه نشده است و قانون تنها ناظر بر pm۲.۵ است. وی خاطرنشان کرد: ۱۵ درصد جمعیت کشور در تهران و تنها در ۰.۰۵ درصد خاک کشور متمرکز شده و این مساله آسیب های زیست محیطی را ایجاد کرده  است. ما اکنون متناسب با جمعیت به دنبال ایجاد سرانه ها هستیم، در حالی که باید شهر بر اساس معیارهای شهرسازی، تراکم جمعیتی و اصول محیط زیست ایجاد شود و گسترش پیدا کند.

 

پیرهادی گفت: از دیگر مواردی که در شهر تهران به آن فکر کردیم بحث نخاله های ساختمانی است که بر اساس آن سایت آبعلی را راه اندازی کردیم که تجربه آن نیز می تواند به سایر کلانشهرها کمک کند؛ علاوه بر این تجاوز به حریم رودخانه ها که باعث خساراتی در مواقع بلایای طبیعی از جمله سیل و ایجاد شرایط بحرانی می شود از دیگر مسائل مهمی است که باید به آن توجه شود.

 

رییس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران ضمن پیشنهاد ایجاد دبیرخانه دائمی محیط زیست در شوراهای اسلامی کلان‌شهرها افزود: این مساله می تواند از طریق شورای عالی استان‌ها پیگیری و مصوب شود؛ ایجاد الزامات و در ادامه پیگیری اجرای این الزامات در این مسأله حائز اهمیت است.

 

به گفته پیرهادی ترافیک، آب، خاک، صدا و نور مشکلاتی هستند که روز به روز وضعیت را در تهران پیچیده تر می کنند.

 

وی افزود: توجه ویژه به گفتمان محیط زیستی شهری بسیار دارای اهمیت است و باید اتاق فکر و دبیرخانه محیط زیست شهری در شوراهای اسلامی شهر تهران برای برانگیختن حساسیت محیط زیست شکل بگیرد.

 

پیرهادی خاطرنشان کرد: محیط زیست برای سیاستگذاران در اولویت نیست و توجه حداقلی را به آن دارند.

 

وی بیان کرد: بیش از ۶۰ درصد اتوبوس‌ها در شهر تهران فرسوده است و فیلتر جاذب دوده بعد از ۱۰ سال اثری ندارد و هزینه آن نیز آنقدر بالا است که در بسیاری از شهرها شهرداری ها رغبت نمی کنند آن را نصب کنند.

 

پیرهادی ادامه داد: همچنین تمکین نکردن برخی از کلانشهرها به الزامات محیط زیستی از دیگر مشکلات این حوزه است.

 

وی در پایان گفت: اعتبار ، ساختار و نیروی انسانی لازم باید در برنامه هفتم توسعه، در بودجه ۱۴۰۲ و در برنامه ۴ ساله شورای اسلامی پیش بینی شود. ابتدا در برنامه ۱۴۰۲ و سپس در برنامه ۴ ساله شورای  اسلامی بحث های محیط زیست، الزامات و پیوست ها متناسب با هر شهر باید وجود داشته باشد.