اعضای شورای شهر تهران پس از استماع گزارش معاون شهرسازی شهرداری تهران در خصوص قرارگاه جهادی شهرداری به بیان نظرات خود پرداختند و مهدی عباسی با بیان این‌که من دست کسانی که فرآیند صدور پروانه را کوتاه کنند می‌بوسم، گفت: تجربه نشان می‌دهد که طی سال‌های اخیر فراز و نشیب‌های زیادی در حوزه مسکن داشتیم و نباید این مشکلات در الگوی مسکن ملی تکرار شود.

 

وی با بیان این‌که اجازه ندهیم که سازندگان به بهانه این‌که مسکن برای اقشار کم درآمد است کیفیت ساخت را کاهش دهند، اظهار کرد: کیفیت‌بخشی به سکونتگاه‌ها باید مورد توجه قرار گیرد و انگیزه مردم برای ماندگاری در محل سکونت‌شان افزایش یابد و همچنین شهرداری باید از کارهای اجرایی در امر تولید مسکن پرهیز کند؛ چرا که ورود به این حوزه باتلاقی برای شهرداری برای خارج شدن از اهداف عالیه مسکن است و همچنین باید به بحث ظرفیت‌پذیری شهر تهران توجه شود و با توجه به نیاز تهران مسکن ساخته شود.

 

وی با بیان این‌که باید برای پلاک‌های محاصره شده در بین پلاک‌های ساخته شده فکری کرد چرا که این پلاک‌ها تبدیل به آسیب می‌شوند گفت: اگر به این پلاک‌های محاصره شده تراکم تشویقی ندهیم آنها مایل به ساخت و ساز نیستند و در مورد پلاک‌های تجمیعی نیز باید مالکان را به سمت تجمیع تشویق کرده و بعد از آن تراکم تشویقی دهیم و لازم است شهرداری برنامه میان و بلندمدت تامین مسکن در تهران را تدوین کند.

 

اقراریان با بیان این‌که تهران امروز بیش از ۹ میلیون جمعیت دارد و جمعیت استان تهران حدود ۱۵ میلیون نفر است، گفت: یعنی یک ششم جمعیت کشور در استان تهران ساکن هستند و از آنجایی که تهران به نقطه اشباح رسیده باید در تولید مسکن به ظرفیت جمعیت تهران هم توجه شود.

 

امانی نیز گفت: برایمان جای سوال است که قرارگاه مسکن با چه هدفی تشکیل شده چرا که حرف‌های امروز معاون شهردار با حرف‌های قبلی خودش و آقای زاکانی متفاوت است و براساس برداشت‌ها فکر می‌کردیم که شهرداری از طریق تسهیلات سازوکار می‌خواهد کمک کند اما حالا بحث واگذاری زمین مطرح است.

 

وی اضافه کرد: تا حالا سه آمار ۱۸۰ هزار، ۱۲۰ هزار و ساخت ۱۰ هزار واحد مسکونی مطرح شده که جزو تعهدات این قرارگاه است؛ اما دقیقا چه می‌خواهید انجام دهید و این‌که واگذاری زمین برای انجام هر کاری نیاز به مصوبه شورا دارد.

 

سروری نیز افزود: فعال شدن مسکن می‌تواند به حل مشکلات متعدد حتی مسائل اجتماعی کمک کند اما نگرانی این است که این آرزو و خواسته باید با الزامات قانونی باشد که تحقق یابد و پیشنهاد می‌کنیم که جلسات مستمری با شورا داشته باشید تا مساله تعیین تکلیف شود.