ایسنا: اریک رنستروم از محققان این پروژه می گوید: از نکات جالب توجه در این پروژه آن است که ما تنها سلول های سرطانی را تحت تاثیر قرار می دهیم، پس سلول های سالم اطراف آن آسیبی نمی بینند. همچنین از دیگر مزایای این روش، آن است که قابلیت انتخاب سلول های سرطانی در این روش بیشتر از روش های رایج نظیر شیمی درمانی است.
شیمی درمانی معمولاً روی تمام سلول ها، سرطانی و سالم، تأثیر می گذارد، بنابراین اثرات جانبی آن بسیار زیاد است. در رادیوتراپی نیز بافت های سالم اطراف سلول های سرطانی نیز دچار مشکل می شوند. اما در این روش تنها به سلول سرطانی حمله می شود.
در این روش ابتدا نانوذرات وارد سلول های سرطانی می شوند، در این سلول ها نانوذرات به لیزوزوم ها متصل می شوند. لیزوزوم واحدهایی درون سلول هستند که مسئولیت پاک سازی درون سلول را به عهده دارند؛ این کار با تکه تکه کردن ذرات خارجی انجام می شود. این واحدها قادرند تمام سلول را نیز از بین ببرند، با این کار سلول آسیب دیده خودبه خود از میان می رود.
محققان در این پژوهش از نانوذرات اکسید آهن استفاده کردند که دارای خواص مغناطیسی است.
به محض وارد شدن نانوذرات به درون سلول، آن ها در معرض میدان مغناطیسی قرار می گیرند که این کار موجب حرکت نانوذرات می شود؛ چرخش نانوذرات موجب تحریک لیزوزوم ها شده که این کار فرآیند از بین بردن سلول را کلید می زند.
پیش از این نیز از نانوذرات مغناطیسی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده شده بود؛ اما در تمامی آنها فرآیند گرم شدن موجب از بین بردن سلول ها می شده است.
گرم شدن موجب التهاب بافت شده و ممکن است سلول های سالم اطراف را نیز تحت تاثیر قرار دهد. اما در روش جدید، نانوذرات به صورت کنترل شده به چرخش در می آیند و سلول های سرطانی به وسیله لیزوزوم ها از بین می روند.
هر چند این روش برای درمان سرطان ابداع شده، اما می تواند کاربردهای گوناگونی داشته باشد؛ برای مثال می توان از آن برای درمان برخی بیماری ها نظیر دیابت نوع یک که منشاء آن ها سیستم ایمنی بدن است، استفاده کرد.