ایسنا: محققان حسگری موسوم به Bodyprint را تولید کرده‌اند که می‌تواند شکل منحصربفرد گوش، کف دست یا هر بخش دیگر از بدن را برای استفاده به منظور دسترسی به دستگاه شناسایی کند.

ابن فناوری، یک صفحه لمسی استاندارد را به یک اسکنر بیومتریک تبدیل کرده که نیاز به سخت‌افزارهای ویژه مانند خوانشگر اثر انگشت یا دوربین مادون قرمز را از بین می‌برد.

تلفن‌های همراه جدید از اسکنرهایی برای احراز هویت بیومتریکی کاربر بجای رمز عبور برخوردارند که باعث ساده‌تر شدن فرآیند احراز هویت برای کاربران شده است. اما به دلیل هزینه بالای این فناوری‌ها، اسکنرهای اثرانگشت به تلفن‌های همراه گران و دست بالا محدود شده‌اند.

به گفته محققان، اگرچه وضوح ورودی یک صفحه لمسی در حدود شش نقطه در اینچ بوده و نمی‌تواند جزئیات اثرانگشت را بخواند، اما مساحت سطح آن از یک خوانشگر پیشرفته، بزرگتر است. این امر به حسگر لمسی اجازه می‌دهد تا اندام بدن کاربر مانند گوشها، انگشتان، مشت‌ها و کف دست را با فشردن آن‌ها بر روی نمایشگر، اسکن کند.

به عنوان مثال، کاربر برای پاسخ دادن به تماس می‌تواند گوش خود را بر روی تلفن همراه بفشارد.

فناوری Bodyprint در طول آزمایشاتی بر روی 12 شرکت‌کننده توانست اعضای بدن را با دقت 99.98 درصد طبقه‌بندی کرده و کاربران را با دقت 99.52 درصد شناسایی کند.

این دقت در زمان اسکن گوش و به دلیل شکل و اندازه منحصربفرد آن، بیشتر از سایر اعضا بود.

البته تنها گوش نیست که می‌تواند برای احراز هویت مورد استفاده قرار بگیرد بلکه مشت، انگشتان، کف دست و اثر انگشت‌ها نیز می‌توانند به این منظور بکار گرفته شوند. این امر بدان معنی است که تنها گرفتن تلفن همراه در دست می‌تواند قفل آن را باز کند.

اگرچه هنوز از زمان ورود این فناوری به بازار خبری منتشر نشده اما گام بعدی سازندگان، ارتقای الگوریتم‌های تشخیص و پس از آن، آزمایش فناوری در مقیاس گسترده‌تر اعلام شده است.