باشگاه خبرنگاران: راز و رمزهایی الهی هست که جز بندگان خالص خدا کسی از آنها آگاهی ندارد. آنچه در ادامه می خوانید ذکرهایی برای دفع مشکلات دنیایی از قول عرفای اسلام و ایران است.

 

در آیات و روایات در باره رزق و روزی و علل و عوامل تنگ شدن آن و راه‌های گسترش آن زیاد سخن گفته شده است، به طوری که قرآن کریم می‌فرماید " و هر کس از یاد من روی گرداند، پس همانا برای او زندگی تنگ و سختی خواهد بود(سوره طه، 124 )"

 

مجازات برای كسانی كه روی گرداندن از خدا: كسانی كه از یاد خدا روی می‌گردانند دو مجازات در آیه فوق تعیین شده:

 

1ـ یكی تنگی معیشت در این جهان،

 2ـ دیگری نابینایی در جهان دیگر.

 

گاه می شود درهای زندگی به روی انسان به كلّی بسته می‌شود، و دست به هر كاری می‌زند با درهای بسته روبه‌رو می‌گردد، و گاهی به عكس به هر جا روی می‌آورد خود را در برابر درهای گشوده می‌بیند، مقدّمات هر كار فراهم است و بن‌بست و گرهی در برابر او نیست، از این حال تعبیر به وسعت زندگی و از اولی به ضیق یا تنگی معیشت تعبیر می‌شود، منظور از (معیشت ضنك) كه در آیات بالا آمده نیز همین است.[ «ضنك» به معنی سختی و تنگی است، این كلمه همیشه به صورت مفرد به كار می‌رود و تثنیه و جمع و مۆنت ندارد]

 

گاهی تنگی معیشت به خاطر این نیست كه درآمد كمی دارد، ای بسا پول و درآمدش هنگفت است، ولی بخل و حرص و آز زندگی را بر او تنگ می‌كند نه تنها میل ندارد در خانه‌اش باز باشد و دیگران از زندگی او استفاده كنند، بلكه گویی نمی‌خواهد آن را به روی خویش بگشاید، به فرموده علی ـ علیه السّلام همچون فقیران زندگی می‌كند و همانند اغنیاء و ثروتمندان حساب پس می‌دهد.

هنگامی كه انسان مسۆولیت هایش را به دنبال فراموش كردن یاد خدا به فراموشی بسپارد، غرق در شهوات و حرص و طمع می‌گردد، پیداست، كه نصیب او معیشت ضنک خواهد بود، نه قناعتی كه جان او را پر كند، نه توجّه به معنویت كه به او غنای روحی دهد، و نه اخلاقی كه او را در برابر طغیان شهوات باز دارد.

 

اصولاً تنگی زندگی بیشتر به خاطر كمبودهای معنوی و نبودن غنای روحی است، به خاطر عدم اطمینان به آینده و ترس از نابودن شدن امكانات موجود، و وابستگی بیش از حدّ به جهان مادّه است، و آن كس كه ایمان به خدا دارد و دل به ذات پاك او بسته، از همه‌ این نگرانیها در امان است.

 

در کلام معصومین(علیهم السلام) یک سری سفارشات در خصوص رفع تنگی معیشت و فراوانی رزق و روزی شده است که اگر انسانی با عمق ایمان و اعتقاد به آنها عمل کند آثار و برکاتش را در زندگی خود خواهد دید، البته گفتن این ذکرها و عمل به این سفارشات زمانی موثر و منتج به نتیجه خواهد شد که انسان زندگی پاکی داشته باشد و حلال و حرام برایش مهم باشد.

 

پیامبر خدا (صلی الله علیه وآله) درباره این ‌که چه ذکرهایی برای رفع تنگی معیشت خوب است، فرمودند: "هر که خداوند متعال به او نعمتی ارزانی دارد، باید خداوند متعال را حمد و سپاس گوید و هر که روزیش به تأخیر افتد از خداوند آمرزش بخواهد.(عیون أخبار الرِّضا علیه‌‏السلام: 2 / 46 / 171 منتخب میزان‌الحکمة: 234 )"

 

ایشان همچنین می‌فرمایند: "کسی که در روزی خود تأخیر و تنگی بیند، باید زیاد تکبیر بگوید و کسی که اندوهش زیاد شود، بسیار استغفار کند.(کنزالعمّال: 9325 منتخب میزان‌الحکمة: 234 )"

همچنین به رسول خدا(صلی الله علیه و آله) عرض شد: دوست دارم روزیم زیاد شود؛ فرمود: "پیوسته در حال طهارت و پاکیزگی باش، روزیت افزایش می‏‌یابد.(کنزالعمّال: 44154 منتخب میزان‌الحکمة: 234 )"

 

آن حضرت همچنین فرمودند: "صدقه زیاد بدهید، تا خداوند به شما روزی بدهد.(بحارالأنوار: 77 / 176 / 10 منتخب میزان‌الحکمة: 234 )"

 

 

اخبار و روایات وارده در فضیلت صدقه بسیار است و فواید زیادی برای آن بیان شده است؛ مانند این که صدقه سبب زیادی رزق و روزی، شفای بیماری ها، دوری آتش جهنم، دفع هفتاد بلا و مصیبت در دنیا، طولانی شدن عمر و … می شود.[ حر عاملی، وسائل الشیعة، ج 9، ص 367، ابواب صدقه، مۆسسه آل البیت]

 

صدقه دادن حتی به مقدار بسیار اندک، می تواند موجب جلب رحمت خداوند گردد. امام صادق(علیه السلام) می فرماید: بیماران خود را با صدقه درمان نمایید و با دعای خود بلایا را دور گردانید و رزق و روزی خود را نیز با صدقه دادن از خداوند درخواست نمایید.[ همان، ج 9، ص 374و375، ح 12276] به عبارتی، صدقه نوعی تجارت با خدا به شمار می آید. در این زمینه، امام صادق(علیه السلام) به فرزندشان فرمودند که فلان مقدار صدقه بده و در پاسخ فرزندشان که اظهار داشتند: اگر این مبلغ را به عنوان صدقه پرداخت نماییم، دیگر چیزی برایمان باقی نمی ماند، فرمودند که خدا عوض آن را به ما می دهد چون صدقه کلید روزی است.[ همان، ج 9، ص 369]

 

در عیون اخبارالرضا از بزنطى نقل مى كند كه گفت از حضرت رضا (علیه السلام ) شنیدم فرمود مردى از بنى اسرائیل یكى از بستگان خود را كشت و كشته او را بر سر راه مردى از بهترین بازماندگان یعقوب (اسباط بنى اسرائیل ) گذاشت ، بعد مطالبه خون او را كرد. حضرت موسى (علیه السلام ) گفت گاوى بیاورید تا كشف حقیقت كنم . حضرت موسى (علیه السلام ) هر نوع گاوى مى آوردند كافى در اطاعت و پیروى امر بود ولى سخت گرفتند چون توضیح خواستند خداوند هم بر آنها سخت گرفت . پرسیدند چگونه گاوى باشد؟ گفت : بقرة لافارض و لابكر عوان بین ذلك نه كوچك و نه بزرگ بلكه مابین این دو باشد. باز پرسیدند چه رنگ داشته باشد؟

 

حضرت موسى گفت : « زرد رنگ نه مایل به سفیدى و نه پررنگ مایل به سیاهى . باز بر خود دشوار گرفتند خداوند هم بر آنها سخت گرفت . گفتند اى موسى گاو بر ما مشتبه شده واضح تر از اى توصیف كن . موسى گفت : گاوى كه به شخم زدن آرام و نرم نشده و براى زراعت آبكشى نكرده باشد بدون عیب و غیر از رنگ اصلیش رنگ دیگرى در آن وجود نداشته باشد. بالاخره آن گاو منحصر شد به یكى و آن هم در نزد جوانى از بنى اسرائیل بود. وقتى كه براى خرید به او مراجعه كردند گفت نمى فروشم مگر اینكه پوست این گاو را پر از طلا نمائید!»

 

به حضرت موسى اطلاع دادند گفت چاره اى نیست باید بخرید. به همان قیمت خریدند و آن را كشتند.

 

دم گاو را بر مرد مقتول زدند زنده شد و گفت یا رسول الله پسر عمویم مرا كشته نه آن كسى كه بر او دعا مى كنند؛ بدین وسیله بنى اسرائیل قاتل را شناختند.

 

یكى از پیروان و اصحاب موسى گفت یا نبى الله این گاو را قصه شیرینى است. حضرت موسى فرمود آن قصه چیست ؟

 

مرد گفت جوانى كه صاحب این گاو بود خیلى نسبت به پدر خویش ‍ مهربانى مى كرد. روزى آن جوان جنسى خرید و براى پرداختن پول پیش ‍ پدر آمد، او را در خواب یافت و كلیدها را در زیر سرش دید چون نخواست پدر را از خواب شیرین بیدار كند لذا از معامله صرف نظر كرد. هنگامى كه پدرش بیدار شد جریان را به او عرض كرد. پدر گفت نیكو كارى كردى این گاو را به جاى سود آن معامله به تو بخشیدم. حضرت موسى گفت نگاه كنید نیكى به پدر و مادر چه فوائدى دارد.(بحارالانوار ، ج 16، ص 21 )

 

امام صادق(علیه السلام) به فرزندشان فرمودند که فلان مقدار صدقه بده و در پاسخ فرزندشان که اظهار داشتند: اگر این مبلغ را به عنوان صدقه پرداخت نماییم، دیگر چیزی برایمان باقی نمی ماند، فرمودند که خدا عوض آن را به ما می دهد چون صدقه کلید روزی است

 

برای ادای قرض "سوره قدر" بخوانید
 

از مرحوم آیت الله کشمیری سوال شد کدام دعا برای ادای قرض خوب است خوانده شود؟ فرمودند این دعا تأثیر دارد: «یا قاضِیَ الدُّیونِ مِن خَزائِنِکَ المَکنونِ الَّتی بینَ الکافِ والنّونِ اِقضِ دِینی و دَینَ کلِّ مَدیونٍ»

 

مرحوم فیض کاشانی (ره) در کتاب «اللئالی المخزونه» فرموده است که: هر کس سوره مبارکه ی «قدر» را سیصد و شصت مرتبه بخواند برای هر حاجت و مطلبی، ان شاء الله برآورده می شود و این تعداد خواندن سوره ی قدر برای توسعه ی رزق و رفع فقر و ادای قرض از مجربات است.

مرحوم آیت الله کوهستانی برای ادا کردن قرض و تنگی معیشت سوره های مبارکه «قارعه» و «عادیات» را سفارش می فرمودند که زیاد بخوانید.

ایشان نقل می کنند که روایت شده شخصی به خدمت امام محمدتقی نوشت که قرض بسیار دارد؛ حضرت نوشتند که استغفار بسیار کنید و سوره «قدر» را بسیار بخوانید.