تابناک: شاید مهم ترین حرف رئیس جمهور کشورمان در مراسم امتنان از جامعه کار و تولید، سخن درباره امتنان از کار تولید نبود؛ مهم ترین سخن رئیس جمهور در این مراسم امتنان، اتفاقا هسته ای و مذاکراتی بود.سخنی که اغلب رسانه ها آن را نادیده گرفتند.

جمله مهم دکتر حسن روحانی در این جلسه آنجا بود که اظهار داشت:«برخی فکر می‌کنند در مذاکرات تنها به دنبال حل یک معضل به نام "هسته‌ای" هستیم؛ توافق هسته‌ای اولین گام برای حل معضلات اساسی است.»

معضلات اساسی که رئیس جمهور به غیر از مذاکرات هسته ای به دنبال آن است، در یک حالت کلی ممکن است: حل روابط دیپلماتیک کشور با اروپا و آمریکا باشد، ممکن است توافق درباره رژیم های جدید امنیتی با حضور ایران در منطقه باشد، ممکن است شامل همکاری هایی در کشورهایی چون عراق و سوریه و یمن باشد؛ اما هر چه هست نشریات آمریکایی هم چنین دستورالعمل هایی را برای سیاستمداران خود توصیه می کنند.  

همین چند روز پیش، نشریه «معتبر فارین افرز»، در مقاله ای با عنوان چگونه از هسته ای شدن ایران جلوگیری کنیم؛ نوشت که آمریکایی ها باید از توافق هسته ای با کره شمالی عبرت بگیرند و در توافق با ایران از آن عبرت استفاده کنند.  

این نشریه آمریکایی نوشته است که ممکن است حتی ده سال پس از یک توافق هسته ای،آنچه که با ایران به دست آمده فروبپاشد همان گونه که در مورد کره شمالی ده سال پس از توافق چنین اتفاقی افتاد و این کشور به سمت تولید سلاح هسته ای رفت.نویسندگان این نشریه راه برون رفت از چنین مشکلی در توافق با ایران را عادی سازی روابط ایران و آمریکا در تمام سطوح  و همکاری های این دو کشور در عرصه های مختلف تشخیص داده اند.

در واقع آنان نیز شاید به مانند رئیس جمهور ایران توافق هسته ای را فقط اولین گام حل معضلات اساسی می دانند. اما اگر تمایل آنان این باشد، در حال حاضر بنا است دولت ایران فقط درباره مذاکرات هسته ای با طرف مقابل مذاکره کند و اگر خواهان مذاکره ای بیش از این است، باید یک شرط اساسی را محقق کند. و آن شرط هم این است که در مذاکرات هسته ای به عنوان یک تجربه دست از کج تابی بردارد.

رهبر انقلاب در بیستم فروردین در دیدار با مداحان اهل بیت این مساله را به صراحت بیان کردند و اظهار داشتند که مذاکره با آمریکایی‌ها فقط در مورد موضوع هسته‌ای است و نه هیچ موضوع دیگری البته مذاکرات درخصوص موضوع هسته‌ای یک تجربه است. اگر طرف مقابل از کج‌تابی‌های خود دست بردارد، این تجربه را می‌توان در مسائل دیگر ادامه داد اما اگر طرف مقابل به کج‌تابی‌های خود ادامه دهد، تجربه‌ی قبلی ما در بی‌اعتمادی به آمریکا تقویت خواهد شد.

لذا به نظر می رسد در  شباهتی که بین سخنان رئیس جمهور ایران و تمایل آمریکایی ها وجود دارد،آنچه می تواند شباهت را واقعیت نزدیک کند، برآورده کردن شرطی است که بر عهده آمریکایی هاست. آنان باید در تجربه مذاکرات هسته ای اعتماد ملت ایران را به دست بیاورند و از کج تابی در این زمینه پرهیز کنند.