«محسن پویان» در منطقه‌ی خراسان‌جنوبی، گفت: آلاله‌ی گیاهی علفی و یکساله است که به خانواده‌ی آلاله تعلق دارد. ارتفاع آن به حدود 30 سانتی‌متر می‌رسد و گیاهی رطوبت دوست است.

وی ادامه داد: در طب سنتی و گیاهی منطقه کمتر شناخته شده و به این لحاظ استفاده از آن بسیار محدود است.

این پژوهشگر گیاهان دارویی گفت: برگ‌های آن در قسمت بالا و پائین ساقه دارای بریدگی‌های عمیق و معمولاً پهنک به سه قسمت تقسیم می‌شود. کاسبرگ‌ها زرد مایل به سبز وگلبرگ‌ها به رنگ زرد روشن است و درجام گل غدد مولد شهد قرار دارند.

پویان با بیان اینکه میوه آن فندقه و دارای خارهای سخت با لبه برجسته است، گفت: طبیعت آن گرم و خشک است و در متون قدیمی به نام‌های کبیکه، کبیکج، موشک، موسک و ماستواچچکی از آن یاد شده است.

وی اظهار کرد: در تجزیه شیمیایی آن توسط پژوهشگری به نام زچر مقداری ماده آنموبین گزارش شده و باید توجه داشت که از این گیاه بیشتر به صورت استعمال خارجی استفاده می‌شود و مصرف خوراکی آن باید درحد مجاز انجام شود.

این پژوهشگر گیاهان دارویی تصریح کرد: از آلاله برای تسکین درد پاشنه پا ناشی از بیماری سیاتیک استفاده می‌شود بدین منظور از له شده گیاه تازه یا دم کرده پودر خشک گیاه به صورت ضماد بهره می‌گیرند.