ایسنا: این مدل با همکاری شرکت Touch Graphics و «مرکز دسترسی محیطی و طراحی فراگیر» دانشگاه بوفالو ارائه شده است.
در حالی که این سامانه به طور ویژه برای کمک به افراد مبتلا به نارسایی دیداری طراحی شده، پتانسیل رابط‌های لمسی را به نمایش می‌گذارد.
این فناوری تاکنون در سه جا نصب شده و آخرین نسخه آن در «مدرسه نابینایان پرکینز» در ماساچوست نصب شده است.
در این شیوه، نوعی رنگ رسانای موجود بر روی ساختمان‌های مینیاتوری به سیستم امکان حس‌کردن فشار از جانب انگشتان کاربر را می‌دهد و از طریق سیم‌هایی باریک، سیگنال‌هایی را برای حسگرهایی ارسال می‌کند که در زیر نقشه قرار دارند. سپس یک رایانه نام‌های ساختمان را اعلام کرده و هنگام تعامل کاربر با آن آدرس‌هایی را پیشنهاد می‌دهد.
این مدل همچنین دارای نورافکن ویژه در بالای سر کاربر و اثرات صوتی مرتبط با هر مکان خاص موجود در آن است.
کاربران می‌توانند با قرار دادن انگشتانشان بر روی ساختمانی خاص برای مدتی طولانی، اطلاعات بیشتری درباره آن کسب کنند.
مدل آتی این فناوری قرار است در مدرسه نابینایان Overbrook در فیلادلفیا نصب شود و دانشمندان به دنبال ارتقای این سیستم با استفاده از صفحه ویدیویی هستند که ساختمان‌های مینیاتوری را شفاف می‌کند.
