به گزارش ایسنا،  این جشن که از دوران کهن تا به امروز برجای مانده، تندرستون (جشن شادی و سلامت)، نامیده می شود و  از روزگاری دیرین به ارث رسیده است.

همه ساله خانواده‌های کرمانی، و به ویژه با محوریت مادربزرگان و بزرگان طایفه، در دامنه شیوشگان، در پشت پارک پردیسان، و در همجواری قلعه دختر، و در پایه کوه، که تپه هایی سنگی است و به نام تندرستان، فرنام است، مراسمی با شکوه برگزار می‌کنند.

در این مراسم با سفره انداختن، آش پختن، نذری دادن، نواختن انواع سازهای موسیقی، چادر بریدن و فال گرفتن، زاغ سوزاندن و شمع روشن کردن به دست افشانی و شادی می پردازند.

اساس برپایی این جشن، برای گشایش بخت دختران و بیمه کردن سلامتی، با نیایش های ویژه، همراه بوده است.

نتیجه این جشن بدین گونه بوده است که برای یک سال، هر نوع بیماری از دور خانواده ها رخت بر می بسته و بسیاری از دوشیزگان به خانه بخت می رفتند.