روزنامه آرمان: اضطراب، استرس، ناآرامی، افسردگی و ده‌ها امراض روحی دیگر، از جمله مسائلی بوده و هستند که در هر عصری گریبان گیر افراد بشر بوده است.

 در این میان، معدود افرادی را شاید بتوان یافت که اسیر یکی از این حالات نباشند.اگر به طور دقیق به تمامى دغدغه‏ها و نگرانى‏هایمان بنگریم، از این دو حال بیرون نیست؛ یا نگران آنیم که آن چه داریم، از مال و جان و فرزند و موقعیت اجتماعى و...، از دستمان برود و یا اندوهناک آنیم که آن چه در آرزوى آن بودیم و برایش روز و شب تلاش کردیم، به دست نیاوریم یا مانعى پدید آید و ما از رسیدن به مطلوب و مقصود، باز مانیم.شاید داروهایی که توسط روانپزشکان تجویز می‌شود موقتا تاثیر داشته باشند اما تا کی می‌توان دارو مصرف کرد؟هیچ کس هم نیست که به ما تضمینی دهد که به همه آنچه آرزو داریم خواهیم رسید که به آرامش برسیم و از اضطراب رها شویم.برای این بیماری آزاردهنده تنها یک درمان هست آن هم اینکه دغدغه‌ها، خواست‌ها و ترس‌های خود را به کسی بسپاریم که ریز و درشت اتفاقات عالم در دست اوست.

اگر ما به خداوند متعال اعتماد کنیم و همه چیز را به ید قدرت او بسپاریم از بسیاری از دغدغه‌های آزار دهنده خود رها خواهیم شد.آن وقت است که می‌بینیم هر آنچه می‌خواستیم بهترش را به دست آورده ایم، این اعتماد به خداست که زندگی را برای ما شیرین می‌کند.در حدیثی نورانی از امام جواد(ع) آمده است که فرمودند: اعتماد به خدا بهاى هر چیز گران بها است، و نردبانى به سوى هر بلندایى. (بحارالانوار،‌ج ۷۸، ص ۳۶۴)یعنی ما هر چه که بخواهیم و هر مقامی ‌را که در تصورمان می‌آید اگر طالب رسیدن به آن هستیم فقط و فقط باید به خداوند اعتماد کنیم یعنی کلید هر موفقیتی اعتماد به خداست. توكل به خداوند به فرد كمک می‌كند كه بتواند مراحل زندگی را با توان و امید هر چه بیشتر طی نماید. توكل از ماده وكالت ‏به معنى سپردن كارها به خدا و اعتماد بر لطف اوست، نه به این معنى كه دست از تلاش و كوشش بردارد بلكه تا آنجا در توان دارد تلاش كند و منزلگاه‌ها را یكى بعد از دیگرى با تمام توان بپیماید، اما خود را مستقل نپندارد و آنچه از توان او بیرون است ‏را به خدا واگذارد و از الطاف جلیه و خفیه او مدد بطلبد.