به گزارش گروه عمران شهری شهرداری نیوز، حادثه تاثربرانگیز ساختمان پلاسکو که دل هر بیننده ای را در سراسر ایران و جهان به درد آورد ضرورتی ایجاد میکند تا با تامل در ابعاد وقوع آن وضعیت و شرایط سیستم بحران کشور بار دیگر مورد ارزیابی قرار گیرد .
اولین و مهمترین مساله را در این میان باید به موضوع آتش نشانان اختصاص داد، جان برکفان مخلصی که باردیگر لزوم تصویب قوانین حمایتی جدی برایشان آشکارشد.
اما آنچه باید بیش از پیش مورد توجه جدی قرار گیرد ذکر این نکته است اگرچه حضور فعال تمامی دستگاهها و ارتش جمهوری اسلامی ایران در تمامی مراحل امداد رسانی درخور تحسین و ستودنی است اما واقعیت آنست این حادثه سبب شد تا باردیگر وضعیت سیستم بحران کشور در زمان وقوع حوادث غیر مترقبه و بحرانی مورد ارزیابی مجدد قرار گیرد باید پرسید در شرایطی که تمامی دستگاهها و نیروهای امدادی با تمام قوا درصدد رفع بحران تنها یکی از هزاران ساختمان این شهر پرازدحامند آیا با توجه به زلزله خیزی شهر تهران درشرایط بحرانی تر بازهم قادر به امداد رسانی مناسب و سریع خواهیم بود، اگرچه پیش از این نیز شهر تهران رویدادهای بحرانی دیگر بسیاری به چشم دیده و هر بار اما و اگرهای چگونگی امداد رسانی در وضعیت و شرایط اضطراری مورد سوال و ابهام قرار می گیرد اما واقعیت آنست این حادثه در کنار تلخی بسیار خود زنگ خطر بیدار باش برای بسیاری از مسئولین بود یک ساختمان از هزاران ساختمان این شهر با وجود امداد رسانی به موقع و حضور فعالانه تمامی دستگاهها هنوز به سرانجامی نرسیده پس چطور باید انتظار داشت در شرایط احتمالی که درصد بسیاری از ساختمانها دچار بحران شوند بتوان به خوبی بر مسائل فائق آمد لازم به یادآوری است در مسیر پیشگیری از هر اتفاق مشابه در شهر باید با تشکیل جلسات مشترک با نمایندگان مجلس، دولتمردان و مدیران قوه قضائیه مقدمات تصویب قوانین سرسختانه برای ساختمانهایی مشابه با وضعیت پلاسکو را فراهم ساخت ، نباید اجازه داد منافع عده ای قلیل این چنین مصیبت دردناکی را رقم زند ، هرچند در این میان بار دیگر جای خالی مدیریت یکپارچه شهری است که خودنمایی می کند و جای خالی برخی قوانین و ضمانت های اجرایی محکم در بروز این حوادث را نیاید فراموش کرد اما اکنون بهترین فرصت است که یکبار برای همیشه شهرمان را ایمن بخشیم و از ظرفیت تمامی قوا بدین منظور بهره مند شویم.
مساله بعد را باید به تمامی فعالان و تاثیرگذاران عرصه آموزش و فرهنگ سازی یادآور شد، دیگر وقت آن است که با عزمی جدی مردم و شهروندانمان را در برابر مسئولیتهای خود در مواقع بحرانی آموزش دهیم، تا بتوانند احساسات خود را کنترل نمایند، وظیفه خود را بشناسند و بدانند مشارکت گاهی با حضور معنا پیدا می کند و گاهی با عدم حضور، چرا ما باید به جای آنکه فضا را برای خدمت رسانی بیشتر نیروهای امدادی آماده کنیم همه به تماشاچیان این صحنه ها بدل شویم، چه زمانی باید آموزشهایی اینچنین به مردم ارایه شود، باید مردم را آموزش داد، صدا و سیما، مدارس،دانشگاهها و دیگر دستگاه های مسئول همه باید مردم را آموزش دهند تا دیگر شاهد صحنه هایی مانند فیلمبرداران بسیار مواقع بحرانی نباشیم، اگرچه لازم است از بسیاری دیگر از شهروندان که با تشخیص وظیفه خود در اهدای خون و ادای احترام به جامعه ی آتش نشانی نقش آفرینی نمودند سپاسگزاری نمود.
اما در پایان لازم است به این نکته اشاره کرد که نباید از نقش خناسان و فرصت طلبان به آسانی گذشت، در زمان پرتاثر این اتفاق که اشک هایمان تا ساعتها جاری بود و همه در اندیشه یاری رسانی بودیم عده ای دیگر ثابت کردند که از هیچ فرصتی برای عقده گشایی های سیاسی نمی گذرند و کینه و بغض خود را از پشت صورت به ظاهر طرفدار مردم نشان دادند و در سخت ترین لحظات شهرمان ، سیاسی کاری بر هر چیز برایشان رجحان یافت.
