روزنامه خراسان: يك: ارگانيكخواري در كشور سرنوشت عجيبي پيدا كرده است. حالا هر كجا كه ميروي آدمهايي را ميبيني كه نام ارگانيك را بر زبان ميآورند، بدون آنكه به لوازم و اقتضائات آن توجهي كرده باشند. ارگانيك و ارگانيكخواري پديدهاي وارداتي است. طرفه آنكه زماني كه هيچكس در اين باره سخني نميگفت و هيچ اتيكتي در اين باره وجود نداشت - به اين معنا كه محصولات كشاورزي تراريخته نبود و تغييرات ژنتيكي در آنها به منظور مقاوم بودن در برابر آفات انجام نشده بود يا پاي كودهاي شيميايي در حد وسيع به مزارع و باغات كشيده نشده بود و از آن سو محصولات فرآوري شده و كنسروجات و نظاير آن توليد نشده بود - آدمها هرچه ميخوردند ارگانيك بود، اما امروز با اينكه هر كجا ميروي، صحبت از ارگانيكخواري است و گاهي در كنار قفسه مواد غذايي و ميوهها ميبيني كه اتيكت ارگانيك خورده شده است - بيآنكه واقعاً بداني اين طور است يا نه - اما كمتر به واقع فرصت يا امكان خوردن محصولاتي را داريم كه در تعريف ارگانيك ميگنجند.
دو: نكته مهم ديگر در اين باره تناقضها و تضادهايي است كه در موضعگيري نسبت به خوردن محصولات تراريخته يا دستكاري شده وجود دارد. حاميان محصولات ارگانيك اين محصولات را باعث و باني سرطان و بيماريهاي جدي براي انسان ميدانند و معتقدند كه عرضه محصولات تراريخته يك فاجعه و جنايت عليه بشريت است. از آن سو عرضهكنندگان اين محصولات ميگويند هيچ سند و منبع علمياي تا كنون نتوانسته چنين ادعايي را ثابت كند و مصرف محصولات ترايخته هيچ اثر زيانباري براي انسان ندارد. اين كشمكش به سطح رسانهها هم كشيده شده است و يك روز مردم با تيتري عليه محصولات تراريخته مواجه ميشوند و يك روز ديگر به اين محصولات و به اين موضوع دقت نميشود كه اين تناقضگوييها تكليف افكار عمومي را در اين باره روشن نميكند و نهتنها ابهامها را از بين نميبرد، بلكه ابهامي هم بر ابهامها ميافزايد.
سه: نكته ديگر در اين باره اين است: با وجود اينكه در اين چند ساله چند «ان جي او» و نهاد خصوصي درباره ارگانيكخواري فعال شدهاند، اما عملاً اين پديده همچنان بدون متولي است، يعني حالا به هر دليل كساني كه ميخواهند ارگانيكخواري كنند، مثلاً مرغي خريداري كنند كه در تهيه آن از آنتيبيوتيك استفاده نشده يا كمتر استفاده شده يا ماهياي كه بدانيم يك ماهي رودخانهاي است يا ميوهاي كه در آن از ميزان بسيار كم كود يا سم استفاده شده، طبق جداول محصولات ارگانيك هنوز متولياي براي برچسب گذاري محصول ارگانيك و عرضه آن به بازار با برچسب ارگانيك كه بشود به آن اعتماد كرد به وجود نيامده است، در حالي كه ميتوان با فعالسازي اين برچسب البته با به وجود آوردن ساز و كارهايش هم به نياز بازار پاسخ داد و هم امكان صادرات و درآمدزايي را فراهم آورد. مسلماً ايران ظرفيتهاي عرضه محصولات ارگانيك را با توجه به توانمنديهاي خود داراست؛ از آن طرف اين بازار روز به روز در كشورهاي مختلف با اقبال بيشتري مواجه ميشود و دورانديشي در اين باره هم ميتواند فرهنگ مصرف اين محصولات را شكل دهد و هم بازار اشتغال كشور را فربهتر كند.