روزنامه آرمان: گويي هنوز باور ندارد چرخ‌هاي سانتريفيوژ بايد بچرخد و براي چرخيدن آن زحمات زيادي صرف شده است.
حالا كه دولت يازدهم به موفقيتي در اين زمينه نائل آمده است، او كه رئيس‌تيم مذاكرات هسته‌اي در دولت دهم بود، اين سوال را دارد كه«چرا چند دستگاه سانتريفيوژ آنقدر براي استكبار مهم است كه مدت زيادي بر سرش چانه‌زني مي‌كند؟» اين سوال چه معنايي دارد و چرا جليلي صريح‌تر به اين سوال نپرداخته است. بر همگان روشن است ايران داراي حق فعاليت هسته‌اي است كه كشورهاي زورگو و بزرگ سعي كردند به نوعي اين حق را محدود كنند و اينگونه القا نمايند كه ايران به دنبال اهداف صلح‌آميز نيست.
سعيد جليلي و تيم مذاكره‌كننده دولت دهم جلسات زيادي را با كشورهاي ۱+۵ برگزار كردند تا به نتيجه‌اي براي ادامه فعاليت‌هاي هسته‌اي ايران برسند كه نتيجه حاصله از اقدامات آنها قابل قياس با دستاوردهاي دولت يازدهم يعني تيم هسته‌اي ظريف نيست. جليلي مي‌گويد كه«شايد بسياري از كساني كه مسائل ايران را دنبال مي‌كنند، به دنبال اين سئوال هستند كه چرا دشمن درباره مسائل ايران اينگونه حساس است. سوال اينجاست كه چرا اهميت چند دستگاه سانتريفيوژ براي استكبار آنقدر زياد است كه آنها مدت زيادي براي چانه‌زدن با ايران وقت صرف مي‌كنند تا آنها را غيرفعال كنند.» وي همچنين اظهار داشته است كه«امروز همه افراد با بصيرت مي‌دانند كه اينها بهانه است، چرا‌كه بسياري از كشورها در نقاط مختلف دنيا تعدادي زيادي كلاهك هسته‌اي دارند و بي‌شك هدف استكبار در اين زمينه تنها جلوگيري از افزايش قدرت ايران است. در NPT آمده فقط چند كشور مي‌توانند سلاح هسته‌اي داشته باشند و اين نشات گرفته از يك منطق استكباري قديمي است.» اما چرا جليلي اكنون كه همگان شاهد موفقيت‌هاي مذاكره تيم هسته‌اي دولت يازدهم هستند اين سوالات را مطرح مي‌كند؟ آيا آن زمان كه خود و تيمش براي مذاكره به وين مي‌رفتند پاسخي براي اين سوالات داشتند كه در آن برهه از طرح آن خودداري كرده بودند يا اين سوالات ويژه دولت يازدهم و تيم مذاكره آن دولت است؟
خداحافظ جليلي!
البته مي‌توان پاسخي براي اين سوالات جليلي در اين مقطع يافت. بسياري بر اين عقيده هستند كه جبهه پايداري بزرگ‌ترين حامي جليلي است، اما ظاهرا ديگر چنين نيست چرا كه حسين قاضي‌زاده هاشمي از اعضاي جبهه پايداري به خبر آنلاين گفته است:«ما در بين ۸ نامزد موجود آقاي جليلي را انتخاب كرديم، چون آقاي حداد هم قول داده بود كنار برود، پس گزينه‌اي كه از گفتمان انقلاب اسلامي مي‌ماند آقاي جليلي بود. آقاي جليلي هم فرد بسيار شايسته‌اي است و در توانمندي‌هاي او شكي نداريم؛ فضاي كشور در آن دوره به گونه‌اي چرخيد كه شانسي براي اين ادبيات و گفت‌وگو نبود. البته آقاي جليلي دير آمد، خوب هم نتوانست نظراتش را بيان كند. تيم تبليغاتي‌اش هم نتوانست خوب كار كند.» و در پاسخ به اينكه «آقاي جليلي برنامه پايداري براي اداره دولت را پذيرفت؟» پاسخ داد:«او يك تيم مستقل از ما هم داشت. بچه‌هاي دانشگاه امام صادق هم به او كمك مي‌كردند. بنابراين شايد تركيب دو برنامه را در نظر داشت يعني اينكه انحصارا برنامه ما را قبول كرده باشد، خير.» اين اظهارات به معناي پايان حمايت جبهه پايداري است و به نظر مي‌رسد اظهارات اخير جليلي براي جلب دوباره حمايت تشكلي است كه مخالفت خود با دولت را انكار نمي‌كند.
