این قصه ادامه داشت  تا این که شبی شخصی با تلفن خانه من تماس گرفت و ادعا کرد که مسئول شرکت تعاونی روستای مجاور است و به خاطر رفتن به مسافرت از من خواست  هر چه زودتر نزد وی بروم تا سهمیه کود کشاورزی ام را دریافت کنم. من هم که اصلا به صدا شک نکردم به خاطر نیاز مبرم به کود شیمیایی، با  خودروی وانت نیسانم، خودم را به شرکت تعاونی روستای یاد شده  رساندم  اما دیدم در شرکت قفل است و هیچ کس در آن اطراف نیست و بالاجبار جلوی در صاحب شرکت رفتم که بعد از چند دقیقه هراسان و نگران  از خواب بیدار شد و جلوی در آمد و دلیل آمدن من را  جویا شد و من نیز همه ماجرا را برای او تعریف کردم .

 او  با کمال تعجب ابراز بی اطلاعی کرد، بعد از شنیدن حرف های مرد صاحب شرکت فهمیدم که کسی من را سر کار گذاشته است و با عصبانیت به خانه برگشتم. 

روز بعد وقتی شماره تماس را چک کردم متوجه شدم کار همان پسر دردسر ساز روستاست، به اتفاق چند نفر دیگر مقابل منزل پدرش رفتیم و  به شدت به او اعتراض کردیم که او  ابتدا منکر خطای پسرش شد و قیافه حق به جانب به خودش گرفت که در آن لحظه کنترلم را از دست دادم و با چوب دستی چند ضربه  محکم به او  وارد کردم و او را مورد ضرب و شتم قرار دادم که بعد از آن ماجرا هر دو قصد شکایت از یکدیگر را داریم.