سال‌هاست که نام بوعلی سینا برای مردم از نام همدان جدا نمی‌شود آرامگاه بوعلی سینا نشان این سخن است. مقبره‌ای که نماد همدان است.

روز تولدش را روزهمدان می‌نامند این هم بی حکمت نیست.

بدون شک پورسینا بی دلیل همدان را برای زندگی انتخاب نکرده است. این میهمان هزارساله، خود به میزبان کهنسال این دیار تبدیل شده است. برای سرزمینی که مهد تاریخ و تمدن است، بوعلی یک نماد است. نماد زرخیزی و نخبه پروری همدان است. تمام نخبگان این استان در یک نام خلاصه می‌شوند و آن هم بوعلی است.

امروز یک بازیگر که به مدد بودجه فرهنگی کشور، مشهور شده است به خود اجازه توهین به جهانی‌ترین چهره‌ ایرانی را می‌دهد. (اینجا) این توهین برای شهری که بوعلی را نماد و هویت خود می‌داند بیش از همه دردآور است.

ظاهرا گسترش شبکه‌های اجتماعی، برخی سلیبریتی‌ها را برای مردم واقعی‌تر کرده است و عمق درک و فهم هر‌کدام از آنها را بیش از پیش در انظار عمومی افشا کرده است.

شاید توهم بازیگری که خود را همسطح و یا بالاتر از بوعلی‌سینا تصور می‌کند، یکی‌ از آسیب‌های شهرتِ بی حکمت باشد. شهرتی که برخی با نخبگی در هم می‌آمیزند و فاجعه‌ای پیش می‌آید که همه را مجبور به دفاع از شخصیت بزرگ بوعلی سینا می‌کند. فاجعه‌ای خنده‌دار و غم‌انگیز، خنده‌ به روزگاری که نام بوعلی سینا و بهداد در کنار هم استفاده شد و غمناک از فرصت و مجال برای توهین به مفاخر تاریخ ایران.

یک ایران، مدافع حریم بوعلی سینا است و اگر این هم نبود، همدان هیچ زمان از هویت خود عدول نمی‌کند.

شاید این اقدام نادرست به اقدامی درست در راستای معرفی دوباره‌ی این فخر تمدن اسلامی منجر شود اما به هر حال ورود این شخص هتاک به همدان ممنوع است