براساس شواهد در هفته 30 زمان ملاقات برای دانشجویانی که قصد عزیمت به آلمان را داشته باشند، داده می شود. نرگس می گوید بعد از اینکه چند هفته از گرفتن نوبت ناامید شده، به سراغ بیمه های مسافرتی که نقش دلال را بازی می کنند، رفته است. بیمه های مسافرتی مکان هایی هستند که در اطراف سفارتخانه ها به ارائه خدمات مسافرت های برون مرزی می پردازند که "فروش تعیین وقت" نیز در بین خدمات آن ها مشاهده می شود.

به همین سادگی، رضا به دلیل اینکه سفارت یکی از مدارکش را تایید نکرده و حتی عدم تایید به او ابلاغ نشده بعد از این همه رفت و آمد از تحصیل منع شد. آنگونه که رضا می گوید امسال هم دست از تلاش برنداشته و بار دیگر برای گرفتن زمان به سایت سفارت مراجعه کرده اما باز با مشکل پر بودن ظرفیت مواجه شده است. رضا از برخورد بد کارمندان سفارت نیز گله می کند. او می گوید پیرمردان و پیرزنانی را که برای رفتن به دیدار فرزندانشان قصد مسافرت به کشورهای دیگر دارند در صف های طولانی سفارت و با نگه داشتن زیر گرمای خورشید آزار می دهند. در برخی موارد نیز با برخورد زننده نگهبان ها سفارت که خود ایرانی هستند مواجه می شوند. او می گوید ساعت زیادی در مقابل در سفارت باید منتظر ایستاد تا نوبت آن ها برسد. بحث هایی که نرگس و رضا مطرح می کنند؛ «اخذ پول توسط دلالان برای دادن وقت»، «برخورد زننده کارمندان سفارت با مراجعه کنندگان»، «وجود برخی بیمه های مسافرتی که گویا دسترسی به سیستم نوبت ها دارند» نشان از ضعف در سیستم اجرایی سفارتخانه ها دارد. این اطلاعات هرچند بیشتر مربوط به سفارت آلمان است. اما براساس اطلاعاتی که مخاطبان «ابتکار» گزارش داده اند، در سایر سفارتخانه ها نیز وضعیت بهتر از این نیست.