به گزارش گروه بین الملل شهرداری نیوز،مسئولان شهر پورتلند مي گويند كه اجراي برنامه توسعه دوچرخه سواري در اين شهر تا سال 2030 كه هدف از آن انجام 25 درصد از سفرهاي شهري توسط دوچرخه است،نياز به همكاري مردم در تامين منابع مالي دارد.
بنا به گفته مقامات رسمي شهر،اين برنامه اي كه شامل احداث 681 مايل(1100 كيلومتر) مسير دوچرخه سواري جديد در 20 سال آينده خواهد شد،تنها هزينه اي 613 ميليون دلاري در بر دارد.اين در حالي است كه در اين شهر سالانه تنها 630 ميليون دلار براي گسترش و پياده سازي سيستمهاي معمول حمل و نقل هزينه مي شود.
دام آدامز شهردار پورتلند همواره از پياده سازي اين برنامه حمايت كرده است چرا كه او معتقد است كه بايد با تلاش بيشتر بر روي توسعه سيستم حمل و نقل شهري و كاهش 80 درصدي توليد گازهاي گلخانه اي،شهر را به محل مناسبي براي زندگي تبديل كرد.او مي گويد:”آيا مي توانيم چنين كاري را بدون اجراي برنامه دوچرخه سواري انجام دهيم؟به نظر من رسيدن به اين اهداف بدون جدي گرفتن نقش دوچرخه ها غير ممكن است.”
براي اجراي اين پروژه اين شهر بايد يك شبكه پرهزينه و به هم پيوسته حمل و نقل دوچرخه اي احداث شود،طراحي خيابانها دچار تغيير شود وبرنامه هاي آموزشي مختلفي در دستور كار قرار گيرد.اين كار نياز به مطالعات فراگير دارد.
ايده هاي بيشماري براي اجرا در دفتر شهرداري پورتلند مطرح است و البته اجراي برخي از آنها ريسك شكست برنامه را بيشتر مي كنند.برخي ايده ها مانند دادن مجوز تردد يا شماره پلاك به دوچرخه ها،يا تعلق گرفتن ماليات به دوچرخه هاي نو وهمچنين استفاده تبليغاتي از مسيرهاي دوچرخه سواري مي تواند دوچرخه سواران را مايوس كند،اما مسئولين مي گويند كه هيچ ايده اي را بدون هماهنگي با مردم اجرا نخواهند كرد.
با وجود مشكلات مالي برنامه توسعه دوچرخه سواري اميد خود را به كسب بودجه مورد نياز از محل افزايش ماليات بر املاك بسته است،چرا كه تجربيات گذشته نشان مي دهد كه مردم اين شهر در زمينه تامين منابع ماليبراي چنين طرحهايي به اندازه كافي سخاوتمند هستند.براي مثال،مقامات شهرداري،شهر واشنگتن كانتي را به عنوان مثال موفق معرفي مي كنند.در اين شهر مردم با افزايش ماليات بر املاك براي ساخت 123 مايل مسير دوچرخه در خيابانهاي اصلي شهر موافقت كردند و همين كمك شاياني به پيشرفت طرح كرد.
واشنگتن كاني برنامه ريزي كرده است تا در سال 2012 حدود پانصد ميليون دلار از محل ماليات بر املاك كسب كند و به وسيله آن 111 پروژه توسعه را در خيابانهاي اين شهر پياده كند.
اولين بار در سال در شهر1996 پورتلند براي دوچرخه سواري برنامه ريزي جامع انجام شد.با بودجه اوليه ناچيز آن زمان مسير مخصوص دوچرخه سواري به طول 300 مايل احداث شد و همين باعث شد ميل به دوچرخه سواري در مردم شهر برانگيخته شود.
آمارها نشان مي دهد كه اكنون 6.4 درصد مردم اين شهر در سفرهاي روزانه خود به طور منظم از دوچرخه استفاده مي كنند.برنامه دوچرخه سواري 2030 باعث مي شود تا اين رقم رشدي 400 درصدي داشته باشد.براي رسيدن به اين هدف شهر تلاش مي كند تا توجه افرادي را كه به دوچرخه علاقه دارند اما به دلايلي در استفاده از آن ترديد دارند را جلب كند.چنديد سال نمونه گيري و مطالعات اجتماعي نشان مي دهد كه 60 درصد شهروندان دوچرخه سواري را دوست دارند اما براي استفاده از آن هنوز آمادگي ذهني ندارند.
در سال 1996 برنامه تشويق به دوچرخه سواري،خطوط مخصوص تردد دوچرخه را به خيابانهاي شلوغ پورتلند تحميل كرد و حال برنامه 2030 درنظر دارد تا 314 مايل مسيردوچرخه مجزا و 256 مايل بولوار مخصوص دوچرخه تازه احداث را در اختيار شهروندان گذاشته و در كنار آن از ترافيك خودروها در سطح شهر بكاهد تا به هدف خود برسد.نيل به اين اهداف نياز به پاركينگهاي بيشتر براي دوچرخه ها و افزايش بودجه هاي زيرساختي دارد اما پس از آن پورتلند به بهشت دوچرخه سواران تبديل خواهد شد.شهري پيشرفته كه يكي از مهمترين اجزاي سيستم حمل و نقل اش دوچرخه ها هستند و بيش از يك چهارم سفرهاي درون شهري با دوچرخه انجام مي شود.