هاجر صفرزاده در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: قبل از اعزام به بازی‌های پاراآسیایی هانگژو چین با وجود این که رکورد ورودی برای شرکت در مسابقات جهانی و پارالمپیک را کسب می‌کردم اما چون کمیته ملی پارالمپیک معتقد بود که شانس کسب مدال ندارم امکان شرکت در مسابقات جهانی و پارالمپیک را نداشتم. از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۳ تنها تورنمنتی که شرکت کردم بازی‌های پاراآسیایی هانگژو چین بود که در دوی ۲۰۰ متر توانستم به مدال طلا دست پیدا کنم.

 

وی ماموریت بعدی خود را شرکت در مسابقات جهانی ژاپن در اردیبهشت سال آینده عنوان کرد و گفت: چون رنکینگ سوم جهان را دارم برای اولین بار قرار است به مسابقات جهانی ژاپن که اردیبهشت سال آینده برگزار می‌شود، اعزام شوم. همچنین بعد از شرکت در این تورنمنت، رقابت‌های قهرمانی کشور برای کسب سهمیه پارالمپیک زیر نظر IPC در خرداد برگزار می‌شود که تلاشم بر این است در این مسابقات سهمیه پارالمپیک پاریس در ۲۰۰ و ۴۰۰ متر زنان را کسب کنم.

 

تنها بانوی دونده کم‌بینا اظهار کرد: از بازی‌های پاراآسیایی جاکارتا تا به امروز با وجود یکسری آسیب‌هایی که در ناحیه کمر داشتم زیر نظر یک مربی تخصصی تمرینات سنگینی را پشت سر گذاشتم تا با ارتقای رکوردم مورد توجه و حمایت کمیته ملی پارالمپیک قرار بگیرم. برای پیشگیری از آسیب و حضور در پارالمپیک هزینه‌های زیادی کردم که امیدوارم بعد از این همه سختی و تلاش به هدفم دست پیدا کنم.

 

وی یکی از مشکلات اصلی خود را تامین هزینه‌ها برای خرید مکمل، لباس و کفش تخصصی و انجام کارهای فیزیوتراپی، ماساژ و ... عنوان کرد و افزود: یک ورزشکار حرفه‌ای باید تمام وقت خود را صرف ورزش کند و دغدغه‌ای از نظر مالی نداشته باشد. متاسفانه چون از جایی حمایت نمی‌شوم و تمام هزینه‌ها را باید خود پرداخت کنم به جای این که تمرکزم روی ورزش حرفه‌ای باشد بیشتر دغدغه آن را دارم که چگونه هزینه ها را تامین کنم.

 

صفرزاده خاطرنشان کرد: قبل از اعزام به هانگژو تحت حمایت کمیته ملی پارالمپیک بودم و ماهی ۱۰ میلیون بابت اردونشینی حقوق دریافت می‌کردم اما بعد از هانگژو این مبلغ قطع شد، امیدوارم دوباره تحت حمایت کمیته ملی پارالمپیک قرار بگیرم تا در شرایط بهتر و بدون دغدغه خود را برای شرکت در مسابقات جهانی ژاپن و مسابقات انتخابی آماده می‌کنم و بعد از سال‌ها که آرزوی حضور در پارالمپیک را دارم، محقق شود.