انفعال اجباری نیروهای هوایی روسیه و اوکراین در جنگ باعث شده تا آمریکا به فکر ساخت یک موشک ضدپدافندی جدید باشد.
به گزارش ایسنا، به نقل از پایگاه خبری بیزنس اینسایدر، ارتش ایالات متحده در تدارک ساخت یک موشک ضدپدافند جدید است تا در نبردهای آتی خود برتری هوایی را در اختیار داشته باشد. بر اساس تخمینها، قرار است این موشکهای جدید تا حوالی سال ۲۰۲۶ آماده خدمت شوند.
نیروهای هوایی روسیه و اوکراین در جنگ فعلی نقش چندانی ندارند، چراکه این دو کشور برای پیشگیری از درگیرشدن با سامانههای پدافند هوایی پیشرفته یکدیگر، جنگندهها و بالگردهای خود را بر فراز مناطق تحت کنترل خود نگه میدارند. این باعث شده تا نیروهای زمینی این دو کشور از پشتیبانی هوایی مطلوبی برخوردار نباشند، زیرا هیچ یک از طرفین بر آسمان میدان نبرد سلطه ندارد.
این برای آمریکا که از جنگ جهانی دوم تا امروز به مرگبار بودن و انعطاف نیروی هوایی خود بالیده، هشداری جدی است. اگر هواپیماها نتوانند طرف مقابل را ضعیف کنند، تمام بار حمله بر دوش نیروهای زمینی خواهد افتاد و این یعنی افزایش چشمگیر تلفات.
ژنرال جیمز هکر، فرمانده نیروی هوایی آمریکا در اروپا در ماه گذشته میلادی گفت: فکر میکنم دوستان فکر میکردند که این جنگ در دو هفته یا یک ماه جمع میشود، اما میبینیم که ۱۸ ماهه شده و هنوز هم ادامه دارد.
به گفته این ژنرال آمریکایی، دلیل طولانیشدن جنگ این است که هیچ یک از طرفین از برتری هوایی برخوردار نیستند. او گفت: این نوعی از جنگ است که ما نمیخواهیم به آن دچار شویم.
یکی از راههای پیشگیری از این امر، نابودکردن سامانههای پدافند هوایی دشمن است؛ مخصوصاً رادارها. به همین دلیل است که نیروی هوایی ایالات متحده در حالتوسعه یک موشک ضدرادار است. پنتاگون به تازگی با شرکت تسلیحاتی «نورتروپ گانمن» یک قرارداد ۷۰۵ میلیوندلاری برای ساخت موشک SiAW امضا کرد.
به نظر میرسد که این موشک تازهترین نسل موشکهای ضد راداری باشد که از دهه ۱۹۶۰ فعال هستند و با رهگیری امواج ساطعشده از رادارها، آنها را تخریب میکنند.
برد موشکهای ضدرادار کنونی آمریکا بین ۳۰ تا ۱۰۰ مایل است؛ یعنی جنگندهها باید دستکم تا ۱۰۰ مایلی رادار دشمن پرواز کرده و سپس موشک را شلیک کنند. این در حالی است که برد سامانه پدافند هوایی اس-۴۰۰ روسیه ۲۵۰ مایل است و بیشک جنگندههای آمریکایی در مسیر رسیدن به این رادار، شناسایی خواهند شد.
آمریکا همچنین قصد دارد این موشک به شکلی طراحی شود که علاوه بر رادارها، توانایی نابودی موشکاندازها، ایستگاه اختلال جیپیاس و تأسیسات ضدماهوارهای دشمن را هم داشته باشد.