به گزارش ایسنا به نقل از گاردین، بقایای یک کشتی که قدمت آن به اواخر ۱۸۰۰ میلادی می‌رسد و مدت‌ها گمشده بود، سرانجام در اعماق دریاچه «میشیگان» ‌ واقع در ایالات متحده آمریکا کشف شد.

 

«انجمن تاریخ ویسکانسین» (WHS) اعلام کرد که اوایل سال جاری میلادی گروهی از کاوشگران به همراه دو مورخ موقعیت مکانی کشتی «ترینیداد» (Trinidad) را در عمق  ۸۲ متری آب‌های «ویسکانسین» پیدا کردند.

 

دو مورخ به نام‌های «برندون بایلود» ‌ و «باب جک» موقعیت این لاشه کشتی را در پانزدهم جولای و پس از دو سال جست‌وجو با استفاده از نوعی دستگاه زیردریایی کشف کردند.

 

براساس بیانیه «انجمن تاریخ ویسکانسین»، این کشتی که مجهز به دو یا تعداد بیشتری دکل بوده است، ‌ در سال ۱۸۶۷ میلادی در «نیویورک» ‌ ساخته شد تا برای تجارت حبوبات در «دریاچه‌های بزرگ»، یعنی بین «میلواکی»، «شیکاگو»، ‌ «بوفالو» و «ازویگو» مورد استفاده قرار بگیرد. این کشتی زغال سنگ یا آهن از نیویورک حمل می‌کرد و با حبوبات از ایالت‌های غرب میانه آمریکا بازمی‌گشت.

 

«ترینیداد» در آخرین سفر خود در ۱۱ می ۱۸۸۱ با محموله‌ای از زغال سنگ از «پورت هورون» به «شیکاگو» راهی شد. در نقطه‌ای از مسیر بود که کم کم آب به درون کشتی نفوذ کرد. بر اساس بیانیه (WHS)، «از آنجایی که نشت یک اتفاق غیرمعمول نبود، ترینیداد مسیر خود را ادامه داد تا اینکه به طور ناگهانی و شدید به زیر آب رفت و شروع به غرق شدن کرد.

 

ناخدای کشتی و خدمه آن موفق شدند از کشتی فرار کنند و خود را به «الگوما» ‌برسانند.

 

«بایلود» ‌ در مقاله‌ای که برای «شیبرک ورلد» نوشت، به این نکته اشاره کرد که نخستین‌بار حدود ۲۰ سال پیش و زمانی که مشغول جمع‌آوری بانک اطلاعاتی درباره تمام کشتی‌های غرق‌شده در آب‌های «ویسکانسین» بود به کشتی غرق‌شده «ترینیداد» علاقه‌مند شد.

 

کشتی «ترینیداد» برای «بایلود» یک گزینه عالی برای کاوش بود، ‌ چراکه خدمه آن محل غرق‌شدن کشتی را با جزئیات توضیح داده بودند.

 

«بایلود» و «جک» پس از خلق یک نقشه سه‌بعدی از کف دریاچه، ‌ نخستین تصاویر لاشه این کشتی را مشاهده کردند.

 

در لاشه‌ این کشتی، ‌ لوازم شخصی خدمه، ظروف، لنگر، زنگوله و سایر آثار تاریخی نیز کشف شد.