اسناد منتشر شده در بریتانیا نشان می‌دهند که سدریک بلفریج منتقد فیلم که به سازمان اطلاعات مخفی بریتانیا پیوسته بود، اسرار این کشور در زمان جنگ جهانی دوم را در اختیار روس‌ها قرار می‌داده است.
این اسناد نشان می‌دهد سازمان اطلاعات مخفی بریتانیا (MI۶) قادر نبود مدارک محکمه‌پسندی برای جاسوسی او ارائه کند در نتیجه از به محکمه کشاندن و حتی مطرح کردن موضوع خودداری کرد.
علاوه بر این سازمان اطلاعات داخلی بریتانیا (MI۵) هم نتوانسته بود اهمیت او و فعالیت‌هایش را تشخیص دهد.
سدریک بلفریج در سال ۱۹۰۴ در لندن به دنیا آمده و در کمبریج درس خوانده بود اما تحصیلاتش را به اتمام نرساند و بعنوان منتقد فیلم در نشریات شروع به کار کرد و در دهه ۱۹۳۰ به آمریکا رفت.
او بعنوان منتقد فیلم در هالیوود مشغول کار شد و شهرتی پیدا کرد.
او در سال ۱۹۴۱، برای دفتر همکاری‌های امنیتی بریتانیا در آمریکا شروع به کار کرد. در این سمت او به اطلاعات محرمانه دسترسی داشت و با اف‌بی‌آی همکاری می‌کرد.
در همین دوران بود که کمونیست‌های آمریکا او را با یکی از جاسوسان مهم روسیه به نام جیکوب گولوس آشنا کردند.
از آن به بعد بلفریج با اسم رمز بنجامین، بین سال‌های ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۳، اطلاعات محرمانه بریتانیا در زمینه سیاست این کشور در قبال روسیه و خاورمیانه، گزارش‌هایی مربوط به فرانسه و پلیس بریتانیا را در اختیار اداره اطلاعات و امنیت اتحاد جماهیر شوروی، کاگ‌ب قرار می‌داد.
دو ماه بعد از پایان جنگ جهانی دوم، الیزابت بنتلی که خود برای شوروی سابق جاسوسی کرده بود به اف‌بی‌آی اطلاع داد که او یکی از جاسوسانی بوده که برای شوروی در آمریکا جاسوسی می‌کردند.
وقتی اف‌بی‌آی به سراغ افرادی رفت که گفته شده بود جاسوس شوروی بوده‌اند تنها کسی که تا حدی به اقدامات خود اعتراف کرد سدریک بلفریج یود.
اسناد آرشیو ملی بریتانیا نشان می‌دهند بلفریج اعتراف کرده بود در زمان جنگ جهانی دوم که برای سازمان اطلاعات مخفی بریتانیا کار می‌کرده به شوروی اطلاعات رد می‌کرده است.
در آن زمان یکی از جاسوسان سازمان اطلاعات مخفی بریتانیا به سازمان اطلاعات داخلی بریتانیا خبر داده بود که "دفتر ما در نیویورک"، "از زندگی حرفه‌ای بلفریج" اطلاع دارد.
نویسنده این نامه کیم فیلبی بود، یکی از جاسوسان سازمان اطلاعات مخفی بریتانیا و از اعضای حلقه کمبریج.
حلقه کمبریج که به پنج کمبریجی مشهور شدند جاسوسان دستگاه اطلاعاتی بریتانیا بودند که در جنگ جهانی دوم و تا دهه پنجاه میلادی برای شوروی سابق جاسوسی می‌کردند.
در سال ۱۹۵۳، بلفریج بعنوان بخشی از تحقیقات کمیسیون مک‌کارتی، در مقابل کمیته اقدامات غیر آمریکایی در سنای آمریکا حاضر شد اما به هیچ سوالی پاسخ نداد و از این رو این کمیته درخواست اخراج او را از آمریکا کرد.
او در سال ۱۹۵۵ دستگیر و به بریتانیا فرستاده شد اما در آمریکا محاکمه نشد چون او اطلاعات مربوط به بریتانیا را به شوروی لو داده بود و از این نظر جرمی در آمریکا مرتکب نشده بود.
دلیل اخراج او از آمریکا هم جاسوسی نبود و او به اتهام عضویت در حزب کمونیست آمریکا با یک نام مستعار از این کشور اخراج شد.
ورود او به بریتانیا توجه رسانه‌ها و پارلمان این کشور را به خود جلب کرد، برخی او قهرمانی می‌دانستند که در مقابل تب ضدکمونیستی که آمریکا را ملتهب کرده بود ایستاده است.
اما ورود او برای سازمان اطلاعات داخلی بریتانیا دردسرساز بود. آنها شواهدی از جاسوسی او برای شوروی را در اختیار داشتند و می‌خواستند او محاکمه شود.
اما آنها می‌دانستند برای اینکه دادگاه قانع شود او جاسوسی می‌کرده مدارک کافی ندارد و بلفریج می‌تواند بخوبی از خود در مقابل آنها دفاع کند.
او مدعی بود که رد اطلاعات به شوروی به دستور روسایش و برای تبادل اطلاعات بوده است.
سازمان اطلاعات داخلی از سازمان اطلاعات مخفی بریتانیا درخواست کمک کرد تا شاید آنها بتواند شواهد بیشتری در اختیارشان بگذارند.
اما آنها نتوانستند پرونده‌ای یا کسی را پیدا کنند که بتواند دفاعیه احتمالی او را مخدوش کند.
علاوه بر این چون عده‌‌ای در میان مردم نیز طرفدار بلفریج بودند سازمان اطلاعات داخلی نگران واکنش آنها هم بود.
در نهایت اسناد آرشیو ملی بریتانیا نشان می‌دهد سازمان اطلاعات داخلی اطلاعات زیادی از فعالیت‌های او در دست نداشت و حتی از او بازجویی هم نکرد.
بلفریج در بریتانیا بشدت تحت نظر بود. او در سال ۱۹۶۱ به کوبا و بعد به آمریکای جنوبی سفر کرد و سرانجام در ۱۹۹۰ در مکزیک درگذشت.
