ساکنان قبیله «بودی» (Bodi)، کشاورزان و چوپانانی هستند که به شکم‌های بزرگ علاقه‌مندند و صرف همین علاقه، هر ساله جشنواره‌ای به نام کائل (Ka'el) را برگزار می‌کنند و طی این جشنواره، که معمولاً در ژوئن یا ژوئیه برگزار می‌شود، صاحب بزرگ‌ترین شکم، عنوان «مرد چاق سال» را به خود اختصاص می‌دهد و مورد احترام و تجلیل مردم قرار می‌گیرد.

 

مردان قبیله بودی برای کسب این افتخار، شش ماه قبل از شروع جشنواره کائل، یک رژیم غذایی پرکالری را شروع کرده و از شیر یا ماست گاو، خون تازه و عسل تغذیه می‌کنند و به منظور چاق شدن و بزرگ شدن شکم، مخلوطی از شیر و خون گاو را می‌نوشند. آنها همچنین از انجام هر گونه فعالیت فیزیکی پرهیز می‌کنند تا به حداکثر وزن خود برسند. در تمام این مدت مردان در قرنطینه به سر می‌برند.

 

 

مردان قبیله بودی معمولاً لاغر و عضلانی هستند، اما در طول پروسه چاق شدن برای جشنواره کائل، برخی از آنها به قدری چاق می‌شوند که به سختی می‌توانند حرکت کنند.

 

در روز مسابقه، مردان بدنشان را به وسیله خاکستر و گِل می‌پوشانند و شکم بزرگ خود را در معرض دید عموم قرار می‌دهند. افراد قبیله به کسی که بزرگ‌ترین شکم را دارد رأی می‌دهند و چاق‌ترین مرد سال را انتخاب می‌کنند.

 

 

مدتی پس از پایان جشنواره، شرکت‌کنندگان در عرض چند هفته به شرایط جسمی سابق برمی‌گردند و کاهش وزن پیدا می‌کنند.

 

جالب است بدانید که جایزه برنده این رقابت، صرفاً شهرت و احترامی است که کسب می‌کند! اما این افتخار برای بودی‌ها به قدری ارزشمند است که برندگان معمولاً تا آخر عمر به عنوان قهرمانان محلی شناخته می‌شوند و در برخی موارد به واسطه این افتخار، شانس بیشتری در انتخاب همسر دارند.