حبیب، بیژن مرتضوی، معین و... بسیاری دیگر از چهره های لس آنجلسی بارها و بارها زمزمه بازگشت شان سر زبان ها افتاد و حتی «حبیب» سالهای سال است که در ایران ساکن است اما هرگز اجازه فعالیت رسمی به او داده نشده است.
 
اما موضوع بازگشت شادمهر بیشتر از آن چیزی که خیلی ها فکرش را می کنند، به واقعیت نزدیک است و برخی اتفاقات در یکی دو هفته گذشته هم باعث شده شدت این حرف و حدیث ها بیشتر شود.
 
 «داود ناقور» (خواننده، بازیگر و از صمیمی ترین دوستان شادمهر عقیلی) یکی از اصلی ترین منابع خبری اتفاقات اخیر است.
 
او در دوهفته گذشته با انتشار چند پست در صفحات شخصی اش، از دیدار و برخی درخواست های تیم فوتبال موسیقی و هنرمندان از «سید حسن خمینی» پرده برداشته و خواستار پیگیری ماجرای بازگشت شادمهر عقیلی به ایران شده است.
 
انتشار این تصاویر و عکسها و جملات بازتاب های جالب توجهی را داشته است.
 
داود ناقور در گفتگو با «تماشاگران امروز» درباره آن دیدار و صحبت های رد و بدل شده می گوید: «قرار نیست جوگیر شویم و با انتشار گزارش ها و صحبت های اغراق آمیز، همه چیز را خراب کنیم.
 
ما مدت هاست که در پی این اتفاق هستیم و من به شخصه هرگز دوست ندارم ویترین این ماجرا بشوم. چون قلبا شادمهر را دوست دارم و می خواهم برای بازگشت اش هر کاری می شود، انجام دهم. مدت زیادی ست که این پروژه استارت خورده و در مرحله انجام قرار گرفته است. با آقای «حسن خمینی» هم در این باره حرف زدیم و ایشان هم انسان وارسته و مشخصا خوش قلبی هستند.
 
 ولی من اعتقاد دارم که نباید کاری کنیم این موضوع حساسیت زا شود. شادمهر نشان داده که در همه این سالها که در خارج از کشور بوده، هرگز از خط قرمزها عبور نکرده و هنوز هم خیلی ها او را با آثار مناسبتی اش می شناسند.»
 
ناقور خبر شگفت انگیز دیگری هم دارد: «هنوز کسی نمی داند که فیلمنامه «پر پرواز 2» با داستان دو خطی بازگشت شادمهر به ایران تدوین شده و برای گرفتن مجوز به سازمان سینمایی ارسال شده است.
 
من خیلی کارهای دیگر هم انجام داده ام ولی واقعا دوست ندارم مثل خیلی های دیگر از آب گل آلود برای معروفیت خودم ماهی بگیرم. بستر سازی ها انجام می شود و این پروژه در حال حرکت رو به جلوست. خیلی باید محتاط و با استراتژی پیش رفت و امیدوارم مسئولین مملکتی هم با نگاهی ارزشی و بزرگ منشانه، حالا که جهان بواسطه توافقات 1+5 ایران را پذیرفته اند و وجهه کشورمان در مجامع بین المللی بعد از هشت سال فاجعه بار، بار دیگر در حال ترمیم است، کمی هم به هنرمندان با نگاهی بزرگ منشانه بنگریم و زمینه بازگشت آنهایی که در همه این سالها رزومه ای مثبت و به دور از رفتارهای خاص سیاسی و فرهنگی داشته اند، را مهیا سازیم.»