از زمانی که بحث بودجهریزی سال ۹۴ به میان آمد، مسئله قیمت نفت و نوسانات آن هم بیشتر محل صحبت شد. در همان زمان سناریوها و قیمتهای مختلفی برای قیمت نفت در بودجه مطرح میشد.
مسئله کاهش قیمت نفت که یک سقوط ۱۰۰ درصدی را در یک سال تجربه کرده بود، نه تنها برای بودجه سالانه که برای برنامهریزیهای کلان نفتی هم اهمیت زیادی داشت.
در این میان، آنطور که اخیرا عنوان شده، مسئله کاهش قیمت نفت تا جایی پیش رفته که با توجه به شرایط فعلی بازار، پیشبینی قیمتهای ۳۰ دلاری نیز برای این بازار میشود.
آنطور که اخیرا یکی از تحلیلگران بازار جهانی نفت مطرح کرده، قیمتهای زیر ۴۰ دلار برای بازار خارج از تصور نیست. استفان شورک که در مصاحبهای با شبکه بلومبرگ این تحلیل را عنوان کرده، معتقد است که اگر شرایط فعلی بازار نفت ادامه داشته باشد به دلیل برهم خوردن بازار عرضه و تقاضا و بیثبات بودن آن، قیمت نفت در یک مقطع مشخص به زیر ۴۰ دلار هم خواهد رسید.
این درست همان چیزی است که در زمان بودجهریزی از سوی وزیر اقتصاد هم مطرح شده بود تا جایی که وی اعلام کرده بود که بودجه را باید بر اساس نفت ۴۰ دلاری اصلاح کرد. علی طیبنیا معتقد بود که باید برنامهریزیها را بر اساس نفت ۴۰ دلاری انجام داد. هرچند که صحبت وی زمانی مطرح شده بود که قیمت نفت همچنان در حال کاهش بود اما برخی پیشبینیها حاکی از احتمال بالا رفتن و ثبات قیمت بود.
همزمان در آبان سال گذشته بود که برخی تحلیلگران بازار انرژی خبر از نفت ۵۰ دلاری برای آینده بازار داده بودند. برخی تحلیلگران معتقد بودند که فشارهای فنی و محیطی، تقاضای طولانیمدت برای نفت را کاهش داده است.
هرچند که همه پیشبینیهای صورت گرفته به سمت سقوط آزاد قیمت نفت نبود. برخی دیگر از کارشناسان، قیمتهای ۵۰ تا ۷۰ دلار را برای بازار نفت پیشبینی میکردند. در این میان مسئله نهایی شدن مذاکرات هستهای ایران سبب شد تا یک شوک قیمتی دیگر به بازار نفت وارد شود.
با وجود همه ارقام عجیب و متفاوتی که برای نفت مطرح میکردند، وزیر نفت ایران خود را برای هر قیمتی در بازار آماده و بارها تاکید کرده بود که حتی اگر نفت به زیر ۴۰ دلار برسد هم، ایران به مشکل نخواهد خورد.
این صحبتی است که اخیرا هم از سوی او بیان شده و نشان از آن دارد که ایران برنامه افزایش تولید را برای زمان رکود قیمتی در بازار نفت در دستور کار دارد. در این راستا برخی کارشناسان بر این باورند که ایران تنها در صورتی میتواند کاهش قیمت نفت را از طریق افزایش تولید جبران کند که این میزان افزایش تولید بالاتر از کاهش قیمت نفت باشد. یعنی به صورتی که بتواند کاهش قیمت نفت را پوشش دهد و از طرفی هم با تولید بیشتر از این کاهش، درآمدهای خود را بالا ببرد.