به گزارش ایسنا، طی ۱۵ سال گذشته، سرویس میکرووبلاگ نویسی توییتر، محفل دیجیتالی ماندگاری ایجاد کرد و به همراه آن، نوع جدیدی از اعتیاد اینترنتی ایجاد شد که افراد، در ۲۸۰ کاراکتر یا کمتر، حرف خود را می‌زنند. اکنون با اغتشاشی که از زمان خرید توییتر و اداره آن توسط ایلان ماسک ایجاد شده است، بعضی از این کاربران به فکری افتاده‌اند که پیش از این غیرقابل تصور بود: آیا می‌توانند از وابستگی به توییتر خلاص شوند.

 

بن ریتز، مدیر اندیشکده مرکز تامین مالی آینده آمریکا در موسسه پروگرسیو پالیسی که روزی سه تا چهار ساعت، از توییتر استفاده می‌کند، می‌گوید: اگر توییتر نباشد، فکر می‌کنم برای همه ما بهتر باشد.

 

مالی جونگ فست، خبرنگار ویژه ونیتی فیر و ستاره رسانه لیبرال می‌گوید: اگر توییتر نباشد، وقت بسیار بیشتری در زندگیم خواهم داشت.

 

توییتر که در سال ۲۰۰۶ تاسیس شد، به سرعت به پاتوقی برای خبرنگاران، دانشمندان، دانشگاهیان و سیاستمداران علاقمند به اخبار روز و نظرات جدید تبدیل شد. بسیاری از آنها به عنوان یک ضرورت کاری به توییتر پیوستند زیرا این پلتفرم مکانی برای مطلع ماندن از اخبار و پیدا کردن مخاطب بود. به زودی، زبان خاص، جوک‌ها و آداب رفتار ویژه توییتر، باعث شد کاربران در این پلتفرم ماندگار شوند و با گذشت سال‌ها، بعضی از این افراد، حتی بیش از گذشته در این شبکه اجتماعی وقت می گذرانند.

 

در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ که با سبک رک و ارسال بی وقفه پیام (ترامپ در طول چهار سال ریاست جمهوری خود بیش از ۲۵ هزار توییت ارسال کرد)، فضای توییتر را تحت تاثیر قرار داد، بعضی از کاربران توییتر متوجه شدند تمرکز کمتری پیدا کرده، کلی کار ناتمام و خانواده ناراضی دارند.

 

جونگ فست که مخاطبان میلیونی در توییتر پیدا کرد، می گوید به حدی سرگرم توییتر بود که حتی در وقت استراحت هم نمی توانست از چک کردن آن دست بردارد.

 

ملغمه قدرتمند از تازه ترین خبرها، رقابت اجتماعی، شوخی حرفه‌ای، حرفه‌ای بامزه و سوءاستفاده شخصی، همواره یک سلیقه شخصی حتی برای فعال‌ترین کاربران بوده است. این که گذراندن این همه زمان در توییتر، برای سلامتی مفید نیست، موضوعی بود که مدت‌ها پیش از این که ایلان ماسک، مدیرعامل توییتر شود، مطرح بود و شوخی درباره این که این پلتفرم، یک جهنم دره است، یکی از نشانه‌های کاربر معتاد ناامید بود.

 

از نظر بعضی از افراد، نکته مثبت توییتر که دسترسی به تفکر میلیون‌ها نفر دیگر بود، همزمان نکته منفی این پلتفرم هم بود.

 

حتی از نظر استاندارهای مازوخیستی بسیاری از کاربران قدیمی توییتر، مدیریت ماسک، تلاشی برای تغییرات بوده است. او سیستم احراز هویت توییتر را تغییر داد. ایلان ماسک بعضی از خبرنگاران را تعلیق کرد و سپس مدت کوتاهی بعد آنها را از تعلیق خارج کرد و ایمیل‌های داخلی توییتر را منتشر کرد. سپس، تصمیمات مهمی درباره مسیر توییتر از جمله اجازه بازگشت حساب‌های تعلیق شده در این پلتفرم و ادامه حضورش به عنوان مدیرعامل توییتر را به نظرسنجی‌های ساده، واگذار کرد.

 

یکی از کاربرانی که پیش از خرید توییتر توسط ایلان ماسک، از این پلتفرم اخراج شده بود و به لطف عفو عمومی ایلان ماسک، به توییتر بازگشت، اندرو آنگلین، بنیانگذار سایت نئونازی دیلی استورمر است. هزاران کارمند توییتر اخراج شده یا استعفا کرده اند که باعث شده است این گمانه زنی مطرح شود که کارکنان باقی مانده برای اداره سایت به مدت طولانی، کافی نیستند.

 

بسیاری از کاربران وفادار توییتر اکنون به این فکر می کنند که توییتر ممکن است جایگاه خود به عنوان کانون رسانه دیجیتالی را از دست دهد.

 

بسیاری از کاربران در این اپلیکیشن مانده و منتظرند ببینند چه اتفاقی می افتد. ترک توییتر از نظر آنها، با توجه به تغییرات سریعی که در این محیط اتفاق افتاده است، سرانجام جالبی نیست. ماسک اخیرا اعلام کرد به محض این که فردی را برای جانشینی پیدا کند، از مقامش به عنوان مدیرعامل توییتر استعفا خواهد کرد.

 

میکا موسر، تحلیلگر محقق در اندیشکده‌ای در واشنگتن دی سی، می‌گوید با وجود این که احساس می کنم توییتر خیلی بد شده است، هنوز این پلتفرم را ترک نکرده‌ام. اما از نظر خودم این کار برای من خوب خواهد بود.

 

در واقع، ترک توییتر برای کاربران قدرتمند دشوار است. کیتلین فلاناگان، نویسنده آمریکایی ژوئیه سال ۲۰۲۱ مقاله ای با عنوان "بهتر است که توییتر را ترک کنید" را در آتلانتیک منتشر کرد اما همچنان در این پلتفرم مانده است. بسیاری از کاربران برجسته توییتر که در اپلیکیشن‌های رقیب مانند "ماستودون" و "پست"، حساب ایجاد کرده‌اند، همچنان در توییتر فعال هستند.

 

بر اساس گزارش نیویورک تایمز، با این حال، برای کسانی که تصور می کنند ایلان ماسک، توییتر را از یک نقطه بی بازگشت عبور داده یا خواهد برد و نمی‌توانند این پلتفرم را ترک کنند، یک نمونه موفق وجود دارد.

 

جیسون استنلی، استاد فلسفه دانشگاه یل و نویسنده "فاشیسم چطور عمل می کند"، سال‌ها حضور ثابتی در توییتر داشت و مرتبا درباره آنچه تهدیدی برای دموکراسی می دید، توییت می زد و در این مسیر، به توییتر وابسته شد. آقای استنلی پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ آمریکا، فیس بوک را که بسیاری از لیبرال‌ها می‌گفتند در پیروزی ترامپ، نقش اساسی داشت، ترک کرد. پس از این که ایلان ماسک، توییتر را خرید، استنلی احساس منفی مشابهی داشت. آقای استنلی، اوایل دسامبر توییتر را ترک کرد. وی می‌گوید: کار راحتی بود و یکی از مزایای آن این است که دیگر بچه هایش تصاویر گوشی به دست، از او نقاشی نمی‌کنند. حفظ ارتباط با خانواده‌ام، اولین، دومین و سومین اولویت مهم من است حتی مهمتر از دموکراسی آمریکایی.