دکتر توماس استوگر، نویسنده ارشد این مطالعه، از دانشگاه نورث وسترن در ایالات متحده، گفت: «ما تقریباً در همه جا آن را یافتیم. به نظر من بسیار زیباست که یک اصل واحد و نسبتاً مختصر تقریباً تمام تغییرات در فعالیت ژن‌ها را که در حیوانات با افزایش سن به وجود می آید را توضیح دهد.»

 

این تیم تحقیقاتی از هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از بافت انسان، موش آزمایشگاهی، موش صحرایی و ماهی قاتل استفاده کرد. آنها دریافتند که ژن‌های طولانی‌تر و کوتاه‌تر به ترتیب با طول عمر بیشتر و کم تر مرتبط هستند.

 

به طور خاص، پیری با تغییر به سمت ژن های کوتاه همراه است که باعث می شود فعالیت در سلول ها نامتعادل شود. خون، ماهیچه ها، استخوان ها و اندام ها، از جمله کبد، قلب، روده ها، مغز و ریه ها را تحت تاثیر قرار می دهد.

 

محققان تغییرات ژن های انسان را از سنین ۳۰ تا ۴۹، ۵۰ تا ۶۹ و سپس ۷۰ سال به بالا بررسی کردند. آنها دریافتند که تغییرات در فعالیت ژن با توجه به طول ژن تا زمانی که انسان به میانسالی می رسد، رخ می دهد.

 

 

ژن ها بر مبنای طول آنها که بر اساس تعداد نوکلئوتیدهای درون آن است، بررسی شدند. هر رشته از نوکلئوتیدها به یک اسید آمینه تبدیل می شود که سپس پروتئینی را تشکیل می دهد. بنابراین، یک ژن بسیار طولانی، پروتئین بزرگی تولید می کند و یک ژن کوتاه، پروتئین کوچکی تولید می کند. یک سلول برای دستیابی به سلامتی باید تعداد متعادلی از پروتئین های کوچک و بزرگ داشته باشد. مشکلات زمانی رخ می دهند که این تعادل از حالت عادی خارج شود.

 

دکتر استوگر گفت: «تغییرات در فعالیت ژن ها بسیار بسیار کوچک است و این تغییرات کوچک شامل هزاران ژن می شود. ما دریافتیم که این تغییر در بافت‌های مختلف و در حیوانات مختلف یکسان است.»

 

پروفسور آمارال سرپرست این مطالعه گفت: «ما مواردی را می شناسیم که عفونت ها، عمدتاً عفونت های ویروسی، منجر به مشکلات دیگری در زندگی می شود. برخی از عفونت‌های ویروسی می‌توانند منجر به سرطان شوند. آسیب از محل آلوده دور می‌شود و سایر نواحی بدن ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد، که پس از آن کمتر قادر به مبارزه با چالش‌های محیطی است.»

 

 

امید است که مطالعه در مورد پیری، منجر به توسعه درمان هایی شود که برای معکوس کردن یا کند کردن این روند، طراحی شده اند. پروفسور آمارال می‌گوید: «عدم تعادل ژن‌ها باعث پیری می‌شود، زیرا سلول‌ها و ارگانیسم‌ها برای متعادل ماندن تلاش می‌کنند.»

 

گارسونی را تصور کنید که سینی بزرگی را حمل می کند. آن سینی باید همه چیز را متعادل نگه دارد. اگر سینی متعادل نباشد، پیشخدمت باید برای حفظ تعادل تلاش بیشتری کند. اگر تعادل در فعالیت ژن های کوتاه و بلند در یک ارگانیسم تغییر کند، همان اتفاق می افتد. تغییرات کوچک در ژن‌ها چندان مهم به نظر نمی‌رسد، اما این تغییرات ظریف بر شما تأثیر می‌گذارد و به تلاش بیشتری نیاز دارد.

 

اگرچه محققان دریافتند که ژن‌های طولانی با افزایش طول عمر مرتبط هستند، ژن‌های کوتاه نیز نقش مهمی در بدن دارند. به عنوان مثال، از ژن های کوتاه برای کمک به مبارزه با عوامل بیماری زا استفاده می شود. برخی از ژن‌های کوتاه می‌توانند مزیت کوتاه‌مدتی در بقای خود داشته باشند و این به قیمت کاسته شدن از عمر است.