ریزش مو، طاسی، و عقب رفتن خط رویش مو! اینها برای بسیاری از مردها یک بخش اجتناب ناپذیر از زندگی است. پدر، پدر بزرگ، و برادران آنها، همه به این مشکل دچار بودند، بنابراین آنها نیز با طاسی سر و کار خواهند داشت. درست است؟
اما چه میشد اگر راههایی برای به تاخیر انداختن طاسی وجود میداشت؟ چه میشد اگر میتوانستید با تغییراتی در شیوهی زندگی، ریزش مو را به تعویق بیندازید؟ اگر چه هیچ تضمینی در اینجا وجود ندارد، اما یک تحقیق نشان میدهد که طاسی توسط ۹ عامل بوجود میآید، که ۶ مورد از آنها میتوانند تا اندازهای خنثی شوند. اگر کنجکاو هستید ادامهی مطلب را بخوانید.
در سال ۲۰۱۳ مقالهای که در مجلهی جراحی پلاستیک ترمیمی منتشر شد، عوامل موثر بر ریزش موی مردها را مورد بررسی قرار داد. محققان از یک استراتژی جالب برای مطالعهی عوامل ژنتیکی و رفتاری استفاده کردند. آنها مجموعهای از ۹۲ دو قلوی مرد همسان را مورد بررسی قرار دادند. هر یک از دوقلوها از چند روش مورد بررسی قرار گرفتند:
سطوح تستوسترون در بزاق آنها اندازه گیری شد.
از موهای آنها عکسهای دیجیتالی گرفته شد.
اندازه گیریهای دقیق از جلو، دو طرف و بالای خط رویش موها انجام شد.
کم پشت شدن مو در هر قسمت از سر توسط متخصص بررسی شد.
و پرسشنامهای در مورد رفتارهای آنها در طول زندگی تکمیل گردید.
سپس، ریزش موی هر مردی با رفتارهایش در طول زندگی مرتبط شده و با دو قلوی همسان خود مقایسه شد. تئوری این است که هر دو قلوی همسان، ژنتیک تقریبا یکسان اما رفتارهای متفاوتی دارند، بنابراین این راهی است تا ببینیم که ژنها در مقابل رفتارها، چقدر بر ریزش مو تاثیر میگذارند. حالا با ۹ عاملی که بر ریزش موی مردها تاثیر گذار بود آشنا شوید:
۱. ژنتیک و طاسی
جای تعجب نیست که ژنتیک، بزرگترین نقش را در ریزش موی جلو و بالای سر ایفا میکرد (اما بر ریزش موی دو طرف سر تاثیر زیادی نداشت). اگر ریزش مو در ژنهای شما وجود داشته باشد، به احتمال بیشتری موهایتان را از دست میدهید.
۲. سن (سن بالاتر = ریزش مو)
باز هم تعجب آور نیست که هر چه سن مردی بالاتر بود، بیشتر احتمال داشت که موهایش را از دست بدهد. این مسئله در مورد هر بخش از سر صادق بود.
چرا موهای مردها میریزد، و چگونه باید با آن مقابله کرد؟
۳. تعداد فرزندان (فرزند بیشتر یعنی ریزش موی بیشتر)
شاید این مورد برای افرادی که بچه دارند تعجب آور نباشد: هر چه یک مرد فرزندان بیشتری داشت، در قسمت جلوی سر دارای موی کمتری بود. احتمالا این به دلیل افزایش استرس مربوط به داشتن فرزند است (اما آنها بهرحال ارزشش را دارند، درست است؟)
۴. رژیم غذایی و ریزش مو (مخصوصا کافئین و الکل)
کافئین بیشتر با ریزش موی بیشتر در جلو و بالای سر در ارتباط بود. مردهایی که الکل مینوشیدند، ریزش موی بیشتری در دو طرف و بالای سر داشتند.
۵. سیگار کشیدن و ریزش مو
مردهایی که سیگار میکشیدند، ریزش موی بیشتری در جلو و بالای سرشان داشتند. محققان خاطر نشان کردند که سیگار کشیدن، جریان خون به فولیکولهای مو را محدود میکند و این باعث میشود که فولیکولها از بین بروند.
۶. سابقهی بیماری پوستی و طاسی
مردهایی که سابقهی بیماری پوستی داشتند، بطور متوسط موی بیشتری در دو طرف و بالای سرشان از دست دادند.
۷. پوشاک (کلاه و ریزش مو)
یک مسئلهی عجیب: در واقع پوشیدن یک کلاه از مردها در مقابل ریزش موی دو طرف سرشان محافظت کرد.
ما همیشه شنیده بودیم که کلاه گذاشتن باعث ریزش مو میشود، اما محققان میگویند که کلاه از پوست سر در برابر آسیب خورشید محافظت میکند. شاید همین موضوع توضیح دهد که چرا کلاه گذاشتن از ریزش مو جلوگیری میکند.
۸. استرس و طاسی
یک نکتهی جالب دیگر: افزایش استرس دائمی باعث کاهش مو در بالای سر و بیشتر از آن در اطراف سر شد.
۹. هورمونها و ریزش مو
دو قلوهایی که در بزاقشان تستوسترون بیشتری نسبت به همتای دو قلویشان داشتند، در دو طرف سرشان دارای موی بیشتری بودند.
چرا موهای مردها میریزد، و چگونه باید با آن مقابله کرد؟
شاید زمان مناسبی باشد که بگوییم ارتباط، ضرورتا به معنای علیت نیست. فقط بخاطر اینکه این عوامل با ریزش موی بیشتر در ارتباط بودند، به این معنی نیست که یک رابطهی علت و معلولی مستقیم وجود دارد. این ارتباطها میتواند به این خاطر باشد که عوامل دیگری نیز وجود دارند که باعث این رفتارها و ریزش مو میشوند.
با اینحال اگر این اطلاعات به شما کمک میکند که سیگار را ترک کنید، اجازه ندهید این نکته، مانع شما شود. با توجه به یافتههای تحقیقی که در بالا آمد، ۵ راه پیشنهادی ما برای جلوگیری از ریزش مو اینها هستند:
۱. استرس را کاهش دهید.
۲. مصرف کافئین را کمتر کنید.
۳. سیگار را ترک کنید.
۴. کلاه بگذارید. برای محافظت در مقابل آفتاب از کلاههای حصیری و شلتر استفاده کنید.
۵. مصرف مواد غذایی که به افزایش تولید تستوسترون کمک میکنند را افزایش دهید. (تذکر مترجم: با توجه به عوارض احتمالی افزایش تستوسترون، و عدم تبدیل تستوسترون به دی هیدروتستوسترون، این مورد را با نظر و مجوز پزشک متخصص خود پیگیری کنید.)