سایت شهر: خیابان‌های حاشیه بازار تهران مملو از قهوه‌خانه و رستوران است. یکی از این قهوه‌خانه‌ها اما داستان متفاوتی را درون خود تجربه می‌کند. کمی‌ بالاتر از میدان شوش،  یک راهرو با کلی قلیان و افرادی که تنگ هم نشسته‌اند. اما انتهای سالن، میز بزرگتری تعبیه شده برای مهمانان وی‌آی پی! کسی اجازه استفاده از آن تخت‌ها را ندارد جز گروهی که سه شنبه‌ها در آنجا جمع می‌شوند. روزنامه‌های ورزشی و تبلت‌ها را در می‌آورند و شرط بندی شروع می‌شود.

هر هفته نتایج هفته بعد لیگ انگلیس اینجا تحلیل می‌شود. فراتر از هر کارشناسی که می‌شناسید اینها فوتبال جزیره را می‌شناسند. رقم شرط بندی‌ها معمولا نزدیک به 50هزار تومان برای هر بازی است اما این رقم گاه به یک میلیون تومان هم می‌رسد. مثلا وقتی بخواهید روی باختن چلسی شرط ببندید، احتمالا کسی هست که بیست به یک با شما شرط ببندد. یعنی اگر چلسی باخت یک میلیون به شما می‌دهد و اگر مساوی کرد یا برد شما تنها پنجاه هزار تومان به او خواهید داد

بیشتر این افراد اطلاعات منحصر به فردی از فوتبال دارند. آمار میزبانی و مهمانی و لیست محرومان و مصدومان و تاریخچه بازی دو تیم به این قماربازان کمک می‌کند تا رقم شرط‌ بندی را تعیین کنند.

می‌گویند بالاترین رقمی که برای شرط بندی تعیین شده است بیست و دو میلیون تومان بوده است اما یکی از قدیمی‌های قهوه‌خانه تعریف می‌کند که شاهد بوده یکبار در بازی پوکر فردی سه طبقه منزل خود را جدا جدا باخت. و به گفته وی کم نبوده اند افرادی که زندگی خود را باخته اند؛ افرادی که در شرایط معمولی هم برخی شان زیر خط فقر زندگی میکنند.

قبلا اینجا پاتوق قماربازها هم بوده است. اما حالا خبری از پاسور و تخته نیست. صاحب قهوه خانه می‌گوید شرط‌ بندی فقط فوتبال. با این حال افرادی که تمایلی به فوتبال ندارند و از قدیمی‌های قهوه خانه هستند برای خالی نبودن عریضه گاه و بیگاه با هم شرط می‌بندند. سر مرد بودن یا زن بودن اولین کسی که از جلوی قهوه خانه می‌گذرد.

ظاهرا یکی دوبار پلمب شدن قوه خانه سبب شده تا بساط ورق بازی از آنجا جمع شود و الان فقط این مسابقات فوتبال است که مهمانان را به منتهی علیه این قهوه خانه می‌کشاند.

نکته تاسف بار اینجاست که بدون هیچ ممانعتی می‌توان به این افراد پیوست و در پیش بینی مسابقات فوتبال شرکت کرد.  نه محدودیت سنی دارند و نه محدودیت مالی. فقط باید پول پیش مرشدشان! باقی بماند تا بعدا زیر حرفشان نزنند.

اما شرط بندی در مسابقات ورزشی منحصر به رشته یا کشور خاصی نیست.در فینال سال2005 رقابت‌های جام باشگاه‌های اروپا که میان لیورپول و میلان برگزار شد، شرط‌بندی‌های بزرگی صورت گرفت. میلیون‌ها دلار پول روی این بازی پرهیجان و پرطرفدار شرط ‌بندی شده بود. در انتهای نیمه اول، میلان با نتیجه 3 بر صفر از حریف پیش افتاده بود و کسانی که روی برد میلان شرط بسته بودند، پیروزی خود را قطعی می‌دانستند.

در بین دو نیمه، شرط‌بندی در یکی از سایت‌های بزرگ ادامه داشت. نرخ شرط‌بندی، 70 به یک به نفع میلان بود. به این معنا که اگر یک سهم روی لیورپول که بازنده بودنش قطعی به نظر می‌رسید شرط‌بندی می‌شد، 70سهم در صورت برنده شدن به فرد داده می‌شد. هنگامی‌که بازی با پیروزی لیورپول به پایان رسید، ده نفر که برد این تیم را پیش‌بینی کرده بودند یک‌شبه به ثروتمند‌ترین هواداران فوتبال جهان تبدیل شدند.

اما قمار و شرط بندی خیلی ها را زمین زده است و به خاک سیاه نشانده و به همین دلیل است که هم منع شرعی و هم منع قانونی برای این عمل وجود دارد. محمد علی اسفنانی ، ضمن مذمت رواج شرط بندی در برخی قهوه خانه ها،می گوید: شرط بندی در اماکن عمومی نظیر قهوه خانه ها، بر سر نتیجه مسابقات ورزشی عمل مجرمانه ای بوده و قابل پیگیری است.

نماینده مردم فریدن در مجلس شورای اسلامی در ادامه با بیان اینکه از لحاظ قانونی مشکلی برای تشخیص جرم شرط بندی وجود ندارد، عنوان کرد: قطعا وظیفه مسئولین نظارتی و پلیس ویژه امنیتی کشور است که مستقیما به این جرم رسیدگی کنند.

 وی در ادامه به "شهر" می گوید: نهادهایی که مسئولیت صدور مجوز برای اماکن را برعهده دارند نیز باید به ارتکاب جرم شرط بندی در قهوه خانه ها توجه بیشتری کرده و طبق قانون عمل کنند؛ چرا که رواج بیشتر این گونه شرط بندی ها موجب ناهنجاری و آسیب های جدی خانوادگی و اجتماعی خواهد شد.