ایسنا: بررسی‌های یک مطالعه نشان داد که مشکلات مالی، آگاهی کم و اعتماد کم به دولت‌ها، مهم‌ترین عواملی هستند که باعث می‌شوند مردم قرنطینه را رعایت نکنند.

قرنطینه یکی از قدیمی‌ترین و موثرترین ابزارهای کنترل شیوع بیماری‌های واگیر است. قرنطینه ممکن است در سطح فردی و یا گروهی اعمال شود و معمولا شامل محدودیت در خانه و یا یک مرکز مشخص است و همچنین می‌تواند داوطلبانه یا اجباری باشد.

از نظر تاریخی، مطالعات موردی نشان داده‌اند که اجرای قرنطینه در اپیدمی‌های بزرگ در مواردی که مردم از آن حمایت نمی‌کنند، کمتر است. با توجه به این نکته پژوهشگران با انجام یک مطالعه مروری، زمینه‌های تعیین‌کننده رعایت قرنطینه در همه‌گیری‌ها از سوی مردم در زمان همه‌گیری کرونا را مورد بررسی قرار دادند.

پژوهشگران برای انجام این مطالعه در پایگاه‌های داده و موتورهای جستجو، کلیدواژه‌های مرتبط با موضوع پژوهش را در زبان‌های انگلیسی و فارسی جستجو کردند و مقالات و پژوهش‌های انجام‌ شده مرتبط با این موضوع را مورد بررسی قرار دادند.

در نهایت ۱۰ مورد مقاله انتخاب شد و بررسی آن‌ها نشان داد که در بیشتر مطالعات، مشکلات مالی به دلیل مسائلی مثل خطر از دست دادن شغل، از دست دادن درآمد، عدم دسترسی به مرخصی استعلاجی یا شغلی، از مهم‌ترین و موثرترین عوامل بازدارنده رعایت قرنطینه است.

همچنین مشخص شد که یکی دیگر از مهم‌ترین تعیین‌کننده‌های رعایت قرنطینه، نگرش منفی به قرنطینه به دلیل عواملی از جمله آگاهی کم، عدم درک صحیح مفهوم قرنطینه و عدم درک صحیح خطر بیماری است.

اعتماد کم به دولت‌ها و عدم باورپذیری؛ از دیگر عواملی است که در مطالعات به عنوان بازدارنده‌های رعایت قرنطینه ذکر شده است. در این رابطه ایجاد محیط داوطلبانه، ارتباط شفاف، ایجاد اطمینان در مورد از دست ندادن شغل، تعیین حقوق بین فردی و ارزش‌های جامعه عواملی هستند که می‌توانند در این مورد موثر باشند.

در این مطالعه مشخص شد که نیاز به دریافت مراقبت پزشکی، خرید مواد غذایی، حضور در یک رویداد مهم، ملاقات خانواده و عدم جدی گرفتن تشخیص بیماری، از عوامل بازدارنده در رعایت قرنطینه است.

پژوهشگران این مطالعه بر اساس بررسی‌های انجام شده می‌گویند که از مهم‌ترین عوامل بازدارنده اجرای صحیح قرنطینه مشکلات مالی و کمبود آگاهی و از مهم‌ترین عوامل تسهیل‌گر اجرای قرنطینه باورپذیری و آگاهی افراد است.

به گفته این محققان؛ مطالعات انجام‌شده در این زمینه غالبا کمّی بودند و مطالعات کیفی در ایران در این زمینه گزارش نشده است.

این پژوهشگران امیدوارند که یافته‌های این مطالعه با ایجاد شناخت در زمینه تعیین کننده‌های رعایت قرنطینه، بینش‌های مفیدی را در اختیار مسئولان و سیاست‌گذاران جهت برنامه‌ریزی صحیح قرار دهد.

در انجام این پژوهش، محمدعلی چراغی، اکرم قبادی و مهربان شهماری؛ پژوهشگران دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران، به همراه آرپی مانوکیان؛ مربی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه مشارکت داشتند.

یافته‌های این مطالعه فروردین‌ماه ۱۴۰۰ به صورت مقاله علمی با عنوان «مروری بر تعیین‌کننده‌های رعایت قرنطینه در همه‌گیری‌های در سینکرونی با پدیده کرونا: مرور دامنه‌ای» در مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، منتشر شده است.