سیدجواد روشن در خبرآنلاین نوشت: تئاتر در شرایط کرونایی نیاز به ایده‌های جدید دارد و چه بسا می‌توان دست روی فضاهای اینترنتی و سایبری گذاشت به شرطی که فلسفه خود تئاتر از بین نرود. چراغ تئاتر صحنه‌ای را خاموش نکنیم.
برخی همکاران در شرایط فعلی شاید همچنان درخواست اجرا و بازگشایی سالن‌های تئاتری را داشته باشند ولی خب باید توجه کرد که تئاتر در حالت عادی‌اش وجه اقتصادی خاص و سودآوری ندارد چه رسد به شرایط پیش رو.
حتی در شرایط معمول و به دور از کرونا در بهترین حالت که تئاتر صحنه‌ای در تهران باشد، شاید تنها ۱۰ درصد از آثار بتوانند سوددهی داشته باشند. بقیه نیز یا بی‌سود یا متضرر هستند.
در دوران بازگشایی سالن‌های تئاتر در فضای کرونایی، بالاخره هم مخاطب حساس است و هم گروه‌های روی صحنه. خصوصا اینکه سالن‌ها نیز تعدیل می‌شود و نمی‌توان روی برآوردهای مالی و سوددهی تئاتر انظاری داشت و چه بسا به نظرم غیرمعقول است.
بنابراین اجرای تئاتر در دوران پیش رو به لحاظ اقتصادی و جذب مخاطب، حتی روی کاغذ نیز شکست‌خورده خواهد بود چه رسد در عمل.
ما فقط سالن‌ها و نحوه چینش مخاطب را نباید ببینیم چرا که یک وجه از تئاتر گروهی است که روی صحنه می‌رود. این گروه نیاز به هفته‌ها تمرین و دورهم جمع شدن دارد. باید گریم شود و ... در این فضا چقدر می‌شود پروتکل‌ها را رعایت کرد؟
این بازگشایی به این راحتی موفق نیست و حداقل پراسترس خواهد بود. فکر کنید با همه این موانع بتوانیم اجرا را به صحنه ببریم؛ اگر یکی از بازیگران مثلا به کرونا مبتلا شد، چه می‌شود؟ گروه باید بخوابد و کار تعطیل می‌شود و این یعنی ضرر مالی. پس این بازگشایی به این راحتی موفق نیست و حداقل پراسترس خواهد بود.
در این فضا شاید بتوان روی حمایت دولت برای رفع نیاز اقتصادی هنرمندان بحث کرد اما همین ماجرا نیز به نظرم بعید است. پس حداقلش این است که خود هنرمندان بتوانند به لحاظ روحی سراغ ایده‌های جدید بروند.
تئاتر حال حاضر نیاز به ایده‌های جدید دارد و چه بسا می‌توان دست روی فضاهای اینترنتی و سایبری گذاشت به شرطی که فلسفه خود تئاتر از بین نرود. شاید استفاده از پلتفرم‌های اینترنتی با سلیقه یکی مثل من نیز جور نباشد ولی می‌توان با دقت بیشتر از آن راهکارهایی برای هنرهای نمایشی گرفت.
لااقل به جای همه سالن‌های تئاتری، برخی که استانداردتر است را به کار گرفت و با رعایت تمام نکات سراغ برخی اجراها رفت تا چراغ تئاتر صحنه‌ای خاموش نشود.
در این شرایط باید دنبال راه‌کار باشیم و برای زنده نگه داشتن تئاتر فکر و چاره‌اندیشی کنیم خصوصا اینکه در ادامه سال هم معلوم نیست شرایط کرونا و فعالیت‌های هنری چه می‌شود. کاری باید کرد که به لحاظ اقتصادی و ذهنی فعال باشیم.
