مجله مهر : ویلیام ۱۵ هفته ای باید برای بهبود حفره درون قلبش به طور منظم شنا کند. او شنا کردن را زمانی آغاز کرد که فقط ۷ هفته داشت. قلب این نوزاد مبتلا به سندرم داون نیاز به عمل جراحی داشت و پدر و مادرش تصمیم گرفتند برای قوی کردن عضلات بدنش به وی در نوزادی شنا یاد بدهند.
ویلیامز آنقدر با اطمینان در آب شنا می‌کند که انگار یک اردک از آب گرفته است. این نوزاد شنا کردن را تنها ۲ روز قبل از بستری شدن در بیمارستان و انجام عمل جراحی یاد گرفت. پدر و مادر ویلیامز همواره می خواستند که فرزندشان قدرت بدنی و عضلانی بالایی داشته باشد تا بتواند به بیماری خود غلبه کند. شاید شنا کردن تنها راه نجات ویلیامز از مرگ بود.
ویلیامز بعد از انجام عمل جراحی حدود ۴ ماه را در بیمارستان سپری کرد تا دوران نقاهتش را بگذراند. مادر ویلیامز او را سوپرمن کوچک صدا می کند. به گفته پزشکان شنا کردن به ویلیامز کمک کرد برای عمل جراحی آماده تر باشد و بتواند آن را به خوبی پشت سر بگذارد.
مادر ویلیامز در این باره می‌گوید: « اولین باری که او وارد استخر شد به شدت به آب رغبت نشان داد و با خوشحالی روی آب شناور می شد. بعد از یک دوره آبدرمانی ما متوجه شدیم که عضلات ویلیامز قوی تر شده است چون معمولا نوزادان سندروم داونی دچار ضعف عضلانی هستند.»
حالا ویلیامز می‌تواند برای تمام کودکان دارای سندروم داون نمادی از شجاعت و پیشرفت باشد تا آنها نیز با الگو قرار دادن او تلاششان را برای زندگی بهتر بیشتر کنند.
